Widok Szczecina pomiędzy kościołem św. Jana i Lange Brücke (obecnie Most Długi)

W 1. połowie XIX wieku powstało wiele panoram Szczecina, ukazujących aktualny wygląd zabudowy miasta z precyzją i dbałością o szczegóły. Wśród nich na uwagę zasługuje obraz olejny z 1839 roku namalowany przez jednego z najbardziej cenionych niemieckich malarzy epoki biedermeieru – Ludwiga Eduarda Lütke (1801–1850), który był autorem między innymi litografii i płócien z pejzażami Szczecina. Obraz z 1839 roku ukazuje widok na Stare Miasto od południowego wschodu, widziane z terenu zakładu kąpielowego wzniesionego przez ówczesnego szczecińskiego kupca i radcę miejskiego Augusta Moritza. Przedstawiona na płótnie zabudowa, jak i bogaty sztafaż portowy, precyzyjnie odzwierciedlają stan rzeczywisty tego fragmentu Szczecina. Malowany z natury obraz wraz z drugą, powstałą jeszcze w 1836 roku wedutą Lütkego z zamkiem książąt pomorskich zamówiony został przez wspomnianego kupca. W 1851 roku obie prace, z dziesięcioma innymi płótnami, Moritz przekazał testamentem mającemu powstać w Szczecinie muzeum. Zaprezentowano je w 1857 roku na pierwszej ekspozycji w tymczasowej siedzibie muzeum. Wedutę z 1839 roku eksponowano pod różnymi tytułami: Ansicht von Stettin von neuen Badehause aus gesehen oraz Ansicht von Stettin vom Badehause des Kaufmanns Hern Moritz. Obraz ze względu na swą wysoką wartość artystyczną został wymieniony w przewodniku po szczecińskim muzeum z 1924 roku. Do zakończenia wojny funkcjonował w muzealnych zbiorach pod tytułem Blick auf das Bollwerk zwischen Johanniskirche und lange Brücke.

Małgorzata Peszko