Grzebień dwustronny grupa IIB, typ III

Dwustronny, niezdobiony grzebień, o numerze polowym 6115/5/VI/S, pochodzi z badań archeologicznych prowadzonych na terenie szczecińskiego Podzamcza. Wydobyto go z wykopu VI zlokalizowanego na kwartale 5. Zalegał w warstwie nr XXXIVg1, w budynku oznaczonym numerem 86.

Zachował się nieomal w całości – uszkodzone ma jedynie kilka zębów. Wykonano go z poroża jeleniowatych i należy do grupy grzebieni dwustronnych, składających się z trzech warstw płytek. Według typologii Eugeniusza Cnotliwego należy do grupy IIB, typu III, odmiany 2. Ma kształt nawiązujący do prostokąta, z bocznymi, krótszymi bokami lekko wklęsłymi. Zbudowany został z czterech płytek wyciętych z poroża, ułożonych obok siebie i przymocowanych do obustronnie występujących okładzin nitami wykonanymi ze stopu miedzi. Każdy nit znajduje się pośrodku jednej płytki. Po zmontowaniu konstrukcji wycinano zęby grzebienia za pomocą precyzyjnych piłek – gęstsze po jednej, a rzadsze po drugiej stronie. Taką kolejność działań potwierdzają widoczne na okładzinach ślady nacięć pokrywające się ze szczelinami pomiędzy zębami. Na końcowym etapie prac powierzchnię jednak wygładzono i usunięto ślady obróbki surowca. Można śmiało więc stwierdzić, że ten niewielki przedmiot wykonany był przez doświadczonego wytwórcę, dysponującego specjalistycznymi narzędziami, takimi jak różne rodzaje pił, dłuta, noże i świdry.

Sławomir Słowiński