Podeszwa
900 — 1100
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Wczesne średniowiecze na Pomorzu
Wczesnośredniowieczne tkactwo było zajęciem sezonowym, wykonywanym najczęściej w zimie, w okresie wolnym od prac rolniczych. Tradycyjnie wytwarzanie przędzy i tkanin przypisuje się kobietom. Podstawowym surowcem włókienniczym pochodzenia roślinnego był len, zwierzęcego zaś owcza wełna.
Wełna zestrzyżona z owiec nadawała się bezpośrednio do przędzenia. Istnieją nawet opinie doświadczonych prządek, że runa brudne i przetłuszczone przędzie się znacznie łatwiej niż kilkakrotnie prane i płukane. Niekiedy usuwano zatem jedynie większe zanieczyszczenia. Do wyrobu przędzy służyło wrzeciono obciążone glinianym lub kamiennym przęślikiem. Jeszcze do niedawna na wsiach na wrzecionach przygotowywano nici do reperacji worków i płacht, uważane bowiem były za mocniejsze i lepiej nadające się do wszelkich napraw.
Przęśliki wykonywano z gliny lub miękkich surowców skalnych, a być może także z bursztynu. Najczęściej mają kształt beczułkowaty lub dwustożkowaty. Okazy z surowców skalnych często są płaskie, jak przęślik krążkowy z Dopropola. Zdobienie prostymi motywami, na przykład rytych linii i kółeczek lub nakłuciami zależało od poczucia estetyki wytwórcy i użytkownika. Uważa się niekiedy, że ornament był swoistego rodzaju znakiem wytwórcy lub użytkownika.
Anna B. Kowalska
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 1.2 cm
Rodzaj obiektu
przęślik
Technika
toczenie (obróbka wiórowa), szlifowanie
Tworzywo / materiał
kamień
Pochodzenie / sposób pozyskania
przekaz
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
900 — 1100
Muzeum Narodowe w Szczecinie
551 — 700
Muzeum Narodowe w Szczecinie
951 — 1200
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna