Dowód tożsamości Natalii Zajczyk

Dowód tożsamości nr 24627 Natalii Zajczyk z adnotacją: „Dowód niniejszy uprawnia do przekroczenia granicy polskiej po otrzymaniu wizy Państwa Izrael” ze zdjęciami Zosi i Natalii Zajczyk. Wydało go Biuro Paszportowe, Ministerstwo Administracji Publicznej w 1950.

Decydując się na wyjazd do Izraela Natalia Zajczyk myślała przede wszystkim o przyszłości swej córki. Do mieszkającej w Jerozolimie siostry Anny Zimmerman pisała: „Nie myślałam nawet, że Zosia z takim entuzjazmem przyjmie Twoją propozycję. Wprost mi oświadczyła, że jeżeli ja się nie zdecyduję, to ona sama pojedzie z ciocią Olą” (List Natalii Zajczyk do Anny Zimmermann z 19 lipca 1950 r., MPOLIN-A31.2.12). Natalia była już wtedy ciężko chora, jednak lęk i niepokój o przyszłość dziecka spowodowały, że rozpoczęła intensywne przygotowania do wyjazdu. Natalia Zajczyk z córką opuściły Rzeczpospolitą Polską legalnie, z paszportem/dowodem tożsamości nr 24627 pozwalającym na jednorazowe przekroczenie granicy, na którym znajdowała się ponadto adnotacja: „Dowód niniejszy uprawnia do przekroczenia granicy polskiej po otrzymaniu wizy Państwa Izrael”. Wizę imigracyjną Izraela otrzymały 17 września 1950 r., z Polski wyjechały 26 września 1950 r., i przez Czechosłowację i Austrię dotarły do Włoch, a stamtąd okrętem do Hajfy.

Renata Piątkowska