Wacław Żyborski, Jerzy Pol, Mieczysław Żyborski

Jak informuje odręczny podpis na odwrocie, owo zdjęcie-żart powstało w Krakowie, w 1918 roku, gdy wojna, na której frontach uwiecznionym mężczyznom przyszło walczyć, dobiegła końca. Wnioskując z odzienia i póz, są w trakcie demobilizacji i dopisuje im humor.

Siedzący z lewej, w wiklinowym fotelu, to Wacław Żyborski (1893–po 1974). Młodość upłynęła mu na służbie wojskowej, początkowo w armii austriackiej, od 1918 roku w Legionach Polskich. Brał udział w powstaniach śląskich, walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W Wojsku Polskim służył do roku 1929. Później pracował w Urzędach Wojewódzkich w Tarnopolu i Warszawie oraz w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. Podczas II wojny światowej znalazł się na Bliskim Wschodzie, gdzie był współorganizatorem i członkiem zarządu Związku Pracy dla Państwa. Po wojnie resztę życia spędził w Anglii.

Usadowiony pośrodku, z psem na kolanach, szwagier dwóch pozostałych, to Jerzy Pol (1888–1935) – jeden z wnuków Wincentego – poety. Urodził się we Lwowie, Szkołę Handlową ukończył w Drohobyczu, do roku 1914 pracował jako księgarz w Kołomyi, Lwowie, Tule i Tarnopolu. Na początku I wojny światowej został wcielony do armii austriackiej. W roku 1918 wstąpił do Wojska Polskiego, z którym związał się na resztę życia, dosłużywszy się stopnia majora. Po zakończeniu działań wojennych osiadł z rodziną w Krakowie. W 1930 roku został służbowo przeniesiony do Lublina. Tu w wieku czterdziestu siedmiu lat nagle zmarł.

Trzeci z mężczyzn, z prawej, to brat Wacława, Mieczysław Żyborski (1892–1974). Przed I wojną światową ukończył farmację na Uniwersytecie Lwowskim. Podobnie jak dwaj pozostali służył w armii austriackiej, a w 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego. Po zakończeniu służby, od 1922 roku wraz z żoną w Krakowie przy ulicy Długiej prowadził aptekę. Po udziale w kampanii wrześniowej przez Rumunię i Jugosławię przedostał się na Bliski Wschód, gdzie dołączył do Polskich Sił Zbrojnych. Będąc w służbach medycznych, uczestniczył między innymi w walkach o Tobruk i Monte Cassino. W 1948 roku wrócił do Krakowa, do najbliższych i rodzinnej apteki, która kilka lat później została upaństwowiona.

Wszyscy widniejący na fotografii spoczywają na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.