Pies

Ceramiczna figura psa jest jednym z elementów należących do całego zespołu rzeźbiarskiego sprowadzonego do Wilanowa ok. 1858 roku przez Augusta Potockiego. Początkowo dwie figury psów flankowały wejście na taras przylegający od wschodu do pawilonu kąpielowego Izabeli Lubomirskiej. Później, w okresie powojennym zostały ustawione u podnóża schodów prowadzących z parku angielsko-chińskiego na pergolę południową.

Pochodzące z wytwórni Ernsta Marcha w Charlottenburgu ceramiczne rzeźby figuralne, wazony, jak i elementy małej architektury ogrodowej w większości zostały umieszczone w Ogrodzie Różanym. Położony przy południowym skrzydle pałacu ogród powstał na zlecenie Augusta i Aleksandry Potockich w latach 1855–1856. Autorem projektu był architekt Bolesław Paweł Podczaszyński. Ogród ten jest jednym z nielicznych w Polsce interesujących i dobrze zachowanych dziewiętnastowiecznych założeń historyzujących. Swą formą nawiązywał do renesansowego ideału przydomowego giardino secreto. Mianem tym określano małe, usytuowane przy budynkach mieszkalnych, przeznaczone do kameralnego wypoczynku ogrody wyodrębnione z większego założenia przy pomocy muru lub szpaleru. Charakterystycznymi cechami ogrodu neorenesansowego są zamknięta forma oraz bogaty wystrój rzeźbiarski, na który składa się m.in. duży zbiór rzeźb pochodzących z wytwórni Ernsta Marcha w Charlottenburgu, a mianowicie: cztery posągi alegoryczne (Pszczelarstwo, Rolnictwo, Rybołówstwo, Zgoda), dwie pary puttów, flankujące schody na pergolę (oryginały eksponowane w pawilonie rzeźby) oraz posąg Wiktorii.  Dobór tematyki rzeźb, jak również umieszczenie ich w ogrodzie sąsiadującym bezpośrednio z prywatnymi apartamentami Potockich wskazuje nie tylko na świetną orientację w ówczesnych, najświeższych trendach sztuki rzeźbiarskiej, ale jest również odzwierciedleniem osobistych upodobań właścicieli rezydencji.