Dziewczynka ze szkatułką

Pastelowy portret przedstawiający dziewczynę w stroju tyrolskim. Głowę zwróconą ¾ do widza zdobi błękitny i płaski kapelusz tyrolski opasany różową wstążką. Również błękitny kolor ma sukienka, której ramiączko zdobione tą samą co kapelusz różową wstążką zawiązaną w kokardkę widać po prawej stronie. Pod sukienką biała bluzka spięta pod szyją czarną wstążką z perłową broszką. Zadowolona panna – prawdopodobnie sprzedawczyni biżuterii - uchylając wieczko szkatułki trzymanej na wysokości dekoltu, prezentuje umieszczone w niej kosztowności. Malowany światłem obraz jest bardzo stonowany, bez kontrastów.

Portret wykazuje bliskie analogie do prac Pietra Antonia Rotariego z lat 1756-1762 roku. Urodzony w Weronie (1707) Rotari działał wówczas w Rosji, gdzie przebywał na zaproszenie carycy Elżbiety Piotrowny, która uczyniła go swym malarzem nadwornym. To tu powstały najpiękniejsze kobiece portrety, z których artysta jest najbardziej znany. Prócz portretów olejnych tworzył także pastele, które rzadko były prostymi replikami, a częściej wersjami powstałymi przez zręczne przetasowywanie ulubionych motywów. Podejmował próby eksperymentowania z różnymi technikami, mieszając je; zdarzało się mu na przykład wykańczać obrazy olejne pastelem.

Obraz pochodzi prawdopodobnie z kolekcji Augusta i Aleksandry Potockich, nabyty przed 1877 r.