Potocka Pelagia - portret

Opisywany portret jest drugim portretem hrabiny Pelagii Potockiej (1831-1911) w zbiorach wilanowskich (zob. Wil.1391).

Przedstawia popiersie (3/4 postaci, zwrot w prawą stronę) kobiety będącej w średnim wieku, o bujnych, prawdopodobnie półdługich czarnych włosach, upiętych z tyłu, odzianej w czarną suknię, skromną i gładką, wykończoną przy stójce wąską białą koronką. Na tym tle wyraźnie odcina się złoty krzyżyk, stanowiący formę ozdobnego zapięcia pod szyją. Tło za portretowaną gładkie, ciemne.

Pelagia Potocka była córką Hermana Potockiego (1801-1866) i jego żony Antoniny Potockiej z domu Mokronowskiej (1804-1845).

Pantaleon Szyndler jest znany w historii sztuki przede wszystkim jako malarz scen haremowych (na przykład jedno z jego dzieł o takiej tematyce, Dziewczyna w kąpieli, znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie). Charakter dzieła pochodzącego ze zbiorów rodziny Potockich uderza w tym kontekście swoją odmiennością. Wizerunek hrabiny cechuje oszczędność środków wyrazu. Według Teresy Pocheć-Perkowskiej (Dzieje zbioru malarstwa z Rosi w galerii wilanowskiej w świetle danych archiwalnych - 1981), Szyndler otrzymał od hrabiego ordynata Stefana Potockiego (1823-1910) za namalowany w Rosi w 1894 r. portret siostry sumę pięciuset rubli.

Pelagia Potocka; Pantaleon Szyndler; historyczna kolekcja wilanowska; Ordynacja Roska.

Agnieszka Woźniak-Wieczorek