Skrzynia

Skrzynia jest meblem o najdłuższej tradycji i popularności dzięki solidnej konstrukcji gwarantującej bezpieczeństwo przechowywanych rzeczy, monumentalnej formie i często bogatej dekoracji, przyjmującej cechy zdobienia preferowanego przez kolejne epoki. Uniwersalność skrzyni polega na jej funkcjonalności nie ograniczającej się do pojemności wnętrza; często służyła jako siedzisko, a także jako miejsce do spania. Poziom zdobień zależał od pozycji społecznej i zamożności właściciela.

Opisywaną skrzynię nie wyróżnia prosta, solidna konstrukcja lecz dekoracja, będąca kompilacją motywów czerpanych z różnych nurtów estetycznych o klasycznej formie sarkofagu nawiązuje do uproszczonej wersji włoskiej cassone z prostymi ściankami skromniejszymi gzymsami i nogami w kształcie spłaszczonych kul zamiast lwich łap. Dwudzielny podział kompozycji rzeźbiarskiej ścianki fasadowej na dwie części wprowadziły trzy pionowe pasy dekoracji (boczne i środkowa) złożone z dużych zwoi liści noszących jeszcze w sobie piętno gotyku. Dwa poziome pola wypełniają barokowe kaboszony utworzone z łamanego, uskokowego gzymsu. Punkty centralne kaboszonów dodatkowo ozdobiono inkrustacją białą kością i hebanem przedstawiającą prostą formy róży wiatrów. Ponad dekoracyjnymi płycinami wyrzeźbiony napis rozdzielony zamkiem: z lewej strony ˚ J ˚ ANNA˚ TIESSENS˚, z prawej ˚ ANNO ˚ 1798˚.

AK

wilanowska kolekcja, warsztat saski.