Michał Żyborski, Jerzy Pol i jego dzieci: Jadwiga i Zbysio

Fotografia rodzinna została wykonana w ogrodzie posiadłości Michała Żyborskiego (1861–1944) w Kołomyi w 1919 roku, po powrocie jego zięcia, Jerzego Pola (1888–1935), z frontu włoskiego, gdzie służył w artylerii polowej armii austriackiej. Na zdjęciu – w odcieniu sepii – jest sfotografowany Michał Żyborski, mąż Karoliny z Karasińskich (1865–1945), księgarz i bibliofil, który po 1895 roku wraz z rodziną – z przyczyn politycznych –przeniósł się z Kowna do Kołomyi, gdzie rodzina zamieszkała na przedmieściach, przy ulicy Szkarpowej 3. Ich dom otaczał piękny ogród, oczko w głowie właściciela, o który troszczył się profesjonalny ogrodnik. W Kołomyi M. Żyborski założył i prowadził własną księgarnię, w której mieściła się także wypożyczalnia książek, skład nut i pianin produkowanych w Zeitz pod Lipskiem, które były wyposażane w tabliczki „M. Żyborski Kołomyja”. W 2004 roku jeden z instrumentów wnuk Michała, Wojciech Żyborski (1934–2004), testamentem przekazał Muzeum Dworek Wincentego Pola w Lublinie.

Na fotografii o nogi dziadka Michała jest oparty pięcioletni Zbysio Pol (1914–1994), syn Jerzego i Zofii. Obok teścia siedzi Jerzy Pol, jego ukochany zięć, trzymający na kolanach ośmioletnią córkę, Jadwigę (1911–2000). W zbiorach rodzinnych oraz Muzeum Wincentego Pola zachowało się znacznie więcej pamiątkowych zdjęć z pobytów Polów u Żyborskich.

W późniejszych latach Jadwiga i Zbyszek – mieszkający z rodzicami w Krakowie, a od 1930 roku w Lublinie – wszystkie letnie miesiące najchętniej spędzali u dziadków, aż do przeniesienia się Żyborskich w 1933 roku do Tarnopola. Córki Jadwigi, po mężu Chybowskiej, przywoływały opowieści o ich wrażliwej i delikatnej mamie, która wspominała, iż bardzo ceniła sobie panującą tam niezwykłą atmosferę.

Grażyna Połuszejko