Zniszczenie Jerycha | Разрушение Иерихона

Przedstawienie ukazuje dalsze losy ludu Izraela starającego się osiedlić w nadanej im przez Boga ziemi obiecanej. Po ucieczce z Egiptu pod wodzą Mojżesza, otrzymaniu od Boga tablic z dziesięcioma przykazaniami oraz 40-letniej tułaczce po pustyni, na którą zostali skazani po oddaniu czci złotemu cielcowi, Izraelici dotarli do Kanaanu. Wówczas wodzem ludu żydowskiego był Jozue, który przejął przywództwo po śmierci Mojżesza. Scena przedstawiona na rysunku ukazuje opisaną w Księdze Jozuego bitwę o miasto Jerycho. Zgodnie z przekazem biblijnym, by podbić silnie obwarowane miasto, Bóg nakazał Jozuemu, by jego armia codziennie rano okrążała jednokrotnie mury Jerycha, prowadzona przez siedmiu kapłanów grających na szofarach (trąbach z baranich rogów), za którymi miała podążać Arka Przymierza. Siódmego dnia natomiast Izraelici mieli okrążyć w ten sposób miasto siedem razy, przy ostatnim okrążeniu wznosząc okrzyk bojowy. Jozue uczynił tak, jak poinstruował go Bóg, a mury Jerycha runęły, rozpadając się na kawałki. Armia izraelitów zdobyła miasto, a następnie podbiła całą ziemię obiecaną. JO