Szczury (głowa kobiety)

Rysunek leżącej głowy kobiecej ujętej z profilu, z otwartymi oczami i opadłym kącikiem ust. Pozioma linia płaszczyzny, na której leży głowa, zarysowana delikatnie ołówkiem, a w jednym miejscu, po prawej, także tuszem. Jest to głowa zmarłej więźniarki Auschwitz narysowana jako ilustracja opowiadania „Szczury” Marii Zarębińskiej-Broniewskiej. Rysunek w tomie „Ręka umarłej” otwiera to opowiadanie. Bohaterka-narratorka widzi w nim w jednym z baraków dla chorych ciało kobiece, które – co nie zostało uwidocznione na ilustracji – nosi ślady po nadjedzeniu przez szczury. Fragment tekstu: „Dwie więźniarki z obsługi szpitalnej ściągały koszulę z trupa. Trup był potwornie chudy. Strasznie rozwarte, szklane oczy patrzyły prosto w niebo. Dół twarzy był jedną potworną, wielką raną. Brzuch też. To był pierwszy trup, jakiego widziałam w Oświęcimiu” (s. 53). W momencie przekazania obiektu do zbiorów Muzeum POLIN znajdował się on na podklejce i w passe-partout; na passe-partout ołówkiem w lewym dolnym rogu (w orientacji ku bocznej krawędzi) Olga Siemaszko wskazała miejsce druku ilustracji: „Str. 52” (ilustracja faktycznie znalazła się właśnie na tej stronie, w jej górnej części).

Przemysław Kaniecki