Talerz

Porcelanowy duży okrągły talerz dekorowany w stylu „imari”. Średnica naczynia jest dość duża, przekraczająca pół metra – częsta dla tego rodzaju przedmiotów. Centralną partię lustra zajmuje rozłożysta dekoracja ze stylizowanymi kwiatami w wazonie w kształcie potrójnej tykwy, umieszczonym na podstawce, ujęta dwoma kobaltowymi okręgami. Dalszą powierzchnię lustra, uskok i kołnierz talerza zdobi stosunkowo regularnie rozplanowana dekoracja z czterema rezerwami, czyli polami wyodrębnionymi krawędziami, wypełnionymi motywami zdobniczymi. Na osi pionowej naczynia – u góry i u dołu – w podwójnie kolistych rezerwach namalowano pawilony spowite kwieciem wiśni pod gałęzią sosny. Rezerwy po bokach talerza wypełniają motywy bambusa, kwitnące gałązki śliwy i peonii. Powierzchnię talerza między rezerwami i lustrem zdobi gęsty ornament floralny z kępami chryzantem kontrastujący z ciemnym pozłoconym kobaltem. Rewers kołnierza naczynia udekorowano dużymi rzutami kwitnącej peonii. Spód talerza oznakowano pojedynczym pierścieniem wykonanym w technice podszkliwnego kobaltu.

Talerz z jego dekoracją jest typowym przykładem zdobienia nazywanego „imari”, czyli porcelany wytwarzanej w Arita na wyspie Kiusiu. Określenie imari pochodzi od nazwy portu, z którego wypływały statki z japońskimi wyrobami eksportowymi. Kolorystyka charakterystyczna dla porcelany typu imari obejmowała podszkliwny kobalt i naszkliwną czerwień żelazową i złocenia. Wyroby dalekowschodnie były niezwykle cenione i pożądane w Europie, dlatego też od XVII wieku produkowano je z przeznaczeniem na rynek europejski.