Szabla husarska z pochwą

Szabla husarska z pochwą z przełomu XVII i XVIII wieku z pozłacaną rękojeścią oraz okuciami pochwy. Głownia lekko zakrzywiona z podwójną, obustronną strudziną. Głowica kuta w miedzi. Na rękojeści pięć nitów mosiężnych, złoconych. Jelec z kabłąkiem i paluchem. Pochwa obłożona czarną skórą. Trzewik i ryfki stalowe.

Przykład szabli stosowanej w XVII wieku przez husarię. W staropolszczyźnie szable tego typu nazywano również „pałaszem krzywym”, bądź „szablą czarną”, gdyż jej rękojeść oraz pochwa były często powlekane czarną skórą. Jej cechą charakterystyczną jest załamanie kabłąka względem jelca pod kątem rozwartym wynoszącym ok. 105-110 stopni.

dr Daniel Gosk