![MPOLIN-A50.1.126 List napisany na maszynie na pojedynczej tzw. czystej karcie, treść na jednej stronie. Podpis autora również na maszynie do pisania, nie odręczny.
Pierwsza część listu dotyczy traktatu handlowego polsko-francuskiego, zapewne nie tyle zawarcia (22.05.1937, zanim powstał ,,Głos Gospodarczy''), ile ratyfikacji (10.02.1938, https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU19380100061/O/D19380061.pdf), co pozwala datować list na początek 1938 roku, zapewne - połowę lutego.Na temat niektórych osób wymienianych w drugiej, poświęconej sprawom prywatnym części listu, nie dysponujemy bliższymi informacjami, możemy przypuszczać - ze względu na obracanie się Trossa, publicysty także filmowego, w środowisku filmowym (zob. np. Monika Talarczyk, „«Czarne skrzydła» START-u w niebyłej historii przedwojennego polskiego kina, w: ,,Szklane domy. Wizje i praktyki modernizacji społecznych po roku 1918’’, red. J. Kordjak, Wydawnictwo Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2018, s. 124).), że ,,Olek'' to prawdopodobnie Aleksander Bachrach (1911-1979, prawnik, po wojnie profesor nadzwyczajny w Instytucie Państwa i Prawa PAN; o nim zapewne mowa jest również w innych listach Pesy Frydlender, później Kern), a ,,Ford'' to (jak w liście MPOLIN-A50.1.80) zapewne Karol Ford (1908-1989, publicysta, krytyk filmowy).Treść: Drogi Tadziu.
Otrzymałeś zapewne depeszę, którą dzisiaj od Ciebie wysłaliśmy. Chodzi o to, abyś porozumiał się – koniecznie jeszcze dzisiaj – z radcą Ambasady Francuskiej w Warszawie, który teraz jest w Paryżu w sprawie zawarcia traktatu handlowego polsko-francuskiego. Musisz się z nim koniecznie porozumieć w sprawie poparcia naszego specjalnego wydania, poświęconego zagadnieniom gospodarczym Polski i Francji. Byłoby wskazane, abyś zdołał od niego otrzymać pismo polecające[,] za pomocą którego Ty we Francji[,] a my na miejscu zbieralibyśmy materiały ogłoszeniowe do tego numeru. Oczywiście musisz to zrobić jak najszybciej, ponieważ czas ucieka[,] a do wydania numeru pozostaje dni ledwo kilkanaście. O ile Ci się uda[,] poproś go o artykuł, podobnie staraj się zebrać materiał redakcyjny wśród dziennikarzy i przedstawicieli sfer gospodarczych Francji o możliwościach i sposobach porozumienia gospodarczego obu zaprzyjaźnionych mocarstw, terenach osiedleńczych dla Polaków w koloniach francuskich, pożyczce dla Polski, stosunkach handlowych francusko-polsko-rumuńskich itp. O tym[,] coś załatwił[,] zawiadom nas natychmiast pocztą lotniczą, tak abyśmy już w poniedziałek mogli ewentualnie rozpocząć prace nad oprawianiem numeru. Sapienti sat [w wer. polskiej łacińskiej sentencji Titusa Macciusa Plautusa: mądrej głowie dość dwie słowie]… Te[ra]z o sprawach prywatnych. Czyś dostał list od Forda. Przysięgał na wszystkie świętości, że wysłał do Ciebie list z wskazaniem, gdzie masz odebrać forsę. Podobno list ten wysłał zaraz po otrzymaniu przeze mnie twojego. W każdym bądź razie, o ile coś od niego otrzymasz[,] to będzie to równe temu, jakbyś znalazł coś na ulicy. Wczoraj była 6 rocznica ślubu Olków. Moim zdaniem jest to już stanowczo za długi okres dla ich małżeństwa, ponieważ – o ile mnie się zdaje – znudził mu się ten związek. Olek łapczywie wypytuje mnie o adresy najrozmaitszych panienek chętny na dokonanie „grzeszków”. U Henia sytuacja nie jest najlepsza. Chłopiec stracił pracę i kręci się bez zajęcia. Żyje z kilkudziesięciu złotych wypłacanych mu tytułem zasiłku przy ZUPPU [Zakładach Ubezpieczeń Pracowników Umysłowych]. Oczywiście możesz sobie wyobrazić[,] w jakich warunkach Henio teraz żyje. Deczka urodziła syna. Ema też ma syna. Jednym słowem ruszyło się. Po co nie wiem. Atmosfera bowiem nie jest przyjemna. Czytasz zapewne w prasie polskiej przemówienia p.min. Romana [Antoni Roman – minister przemysłu i handlu w rządzie Felicjana Sławoja Składkowskiego] na temat uzdrowienia handlu[,] podo[b]nie też znane są Ci zapewne uchwały Komisji Importowej. W adwokaturze też bez zmian. Wesoło. Napisz co ty robisz i jakie są Twoje zamiary na najbliższą przyszłość. Postaraj się wyjechać do Ameryki i zabierz mnie tam ze sobą. TROSS.](/brepo/panel_repo/2024/03/27/mi02yx/contain-360-1000-max-mpolin-a50-1-126-001.jpg)
List do Tadeusza Perla
1938
Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN
Jest częścią kolekcji: Europejscy klasycy nowoczesności
Antonio Rotta rozpoczął studia artystyczne jako trzynastolatek w 1841 roku w pracowni Lodovica Lippariniego w akademii weneckiej. We wczesnym okresie pozostawał pod wpływem późnoneoklasycystycznej twórczości Lattanzia Querena. Od lat sześćdziesiątych XIX wieku malarz, schlebiając tradycyjnym gustom odbiorców, malował przede wszystkim anegdotyczne sceny rodzajowe, którym nadawał zabarwienie humorystyczne, niekiedy sentymentalne. Preferował tematy z życia włoskiego ludu (Fiesta wenecka, Trzech chłopców ze szpakiem, Prace domowe, Ręce niosące pomoc, Przejażdżka dorożką, Karmienie ptaków, zbiory prywatne). Jego styl charakteryzował się przywiązaniem do szczegółów zapewniających sugestywność przedstawień. Malarz wywodzący się z Gorizii swoje prace prezentował z sukcesem m.in. w Weronie, Wenecji, Genui, Florencji, Turynie, a także w Berlinie, Dreźnie i Filadelfii.
Szczecińska scena rodzajowa zaczerpnięta z czasów współczesnych malarzowi namalowana została w konwencji realistycznej. Zwraca uwagę dbałością o szczegóły wyposażenia domostwa (rozmaite sprzęty gospodarskie, myśliwskie oraz akcesoria podróżnicze). Kompozycja utrzymana została w stonowanej, szaro-ugrowo-brunatnej tonacji uzupełnionej plamami karminowej czerwieni, delikatnego błękitu oraz głębokich, ciemnych brązów. Całemu przedstawieniu nadaje charakter ciepły złocisty ugier, którym malarz podkreślił światło padające z góry, z lewej strony kompozycji. Oświetlenie modeluje grupę postaci, dodatkowo służy także podkreśleniu zwartości kompozycji.
Prace Antonia Rotty, podobnie jak Domenica Scatolli, Antonia Paolettiego czy urodzonego nieco później także w Gorizii Giulia del Torre stanowią przykład dość powszechnej produkcji artystycznej 4. ćwierci XIX i początku XX wieku. Z reguły nabywane po przystępnych cenach, często zdobiły mieszczańskie wnętrza. Pojawiały się w europejskich domach kupowane jako souvenir z podróży do Włoch.
Dariusz Kacprzak
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 58 cm, szerokość: 73 cm
Rodzaj obiektu
obraz
Technika
technika olejna
Tworzywo / materiał
deska drewniana
Pochodzenie / sposób pozyskania
zakup
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1938
Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN
1942-04-26
Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN
1942-04-15
Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN
odkryj ten TEMAT
Muzeum Okręgowe w Toruniu
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna