Figura kultu przodków

Rzeźba ntadi przedstawia fumani – myśliciela, naczelnika zadumanego nad losem i szczęściem swojego ludu. Kamień w Afryce jest dość rzadko stosowanym materiałem rzeźbiarskim. Zdecydowanie częściej używa się w tym celu drewna. Związane z kultem przodków oraz zmarłych szefów wioski i rodziny figury mintadi rzeźbione są w łupku chlorytowym i steatycie. Łupek chlorytowy należy do skał miękkich. Składa się ze związków magnezu, krzemienia i glinu. Występuje w kolorze białoszarym oraz szarobrązowym. Steatyt, zwany kredą krawiecką, to również miękka skała mikrokrystaliczna o dużym skupieniu talku oraz szarej, różowej lub zielonkawej barwie. Zarówno łupek chlorytowy jak i steatyt łatwo poddają się obróbce. Rzeźbiarze wykonujący mintadi posługują się narzędziami używanymi do rzeźbienia w drewnie, czyli nożem, ciosłą o wąskim ostrzu i toporkiem. Zanim przystąpią do rzeźbienia figur, najpierw wybierają i wyrównują odpowiedni blok kamienny. Następnie rysują na nim szkic rzeźby i przystępują do pracy. Artysta najpierw rzeźbi głowę ntadi. Kształtuje ją bardzo starannie i wykańcza zanim przejdzie do tułowia i kończyn postaci. Głowa bowiem uważana jest przez Bakongo za siedlisko duszy i myśli człowieka. Figury mintadi nie mają więcej niż 60 centymetrów wysokości.

Katarzyna Findlik-Gawron