Lubomirski Stanisław Herakliusz (ok.1642-1702) - portret

Niniejszy portret przedstawia księcia Stanisława Herakliusza Lubomirskiego (1642-1702), marszałka wielkiego koronnego (od 1676), na ciemnym tle, w „kanonicznym”, reprezentacyjnym ujęciu całopostaciowym, zwróconego 3/4 w prawo, ubranego w zachodnioeuropejską zbroję płytową, którą okrywa szkarłatny płaszcz podbity gronostajowym futrem, spięty na prawym ramieniu portretowanego wysadzaną klejnotami zaponą. Warto zauważyć, że przedstawione na obrazie książęce odzienie ma wymowę symboliczną, czytelną w ramach „neośredniowiecznej i neorycerskiej” konwencji, popularnej w ówczesnym malarstwie portretowym (zob. J. K. Ostrowski, Portret w dawnej Polsce, Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie 2019, s. 373). W prawym ręku dzierży Lubomirski wysoką laskę marszałkowską. Po prawej stronie, na barokowej konsoli (z efektownie zdobionymi nogami), stoi pokaźnych rozmiarów hełm z czerwonym pióropuszem. W prawym dolnym rogu kompozycji malarskiej został umieszczony barokowy kartusz pod mitrą książęcą, wewnątrz którego znajduje się napis pociągnięty czarną farbą: „Stanislaus Princeps Lubomirski Supremus Mar. Poloniae”.

Por. nota dotycząca innego całopostaciowego wizerunku Stanisława Herakliusza Lubomirskiego w zbiorach Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie – nr inw. Wil.1165.

Stanisław Herakliusz Lubomirski (1642-1702), książę, marszałek wielki koronny; zbroja płytowa; laska marszałkowska; hełm z czerwonym pióropuszem; barokowa konsola.

Agnieszka Woźniak-Wieczorek