Krzesło

Krzesło o siedzisku trapezoidalnym, na czterech nogach o przekroju kwadratowym, lekko zbieżnych, zdobionych kanelowaniem, u dołu opatrzonych prostymi przewiązkami, a na wysokości cargi – kostkami dekorowanymi pośrodku ścianek pojedynczymi cekinami. Tylne nogi poprzez wysokie gładkie kostki przechodzą w ramiaki boczne oparcia, lekko odchylonego do tyłu. Oparcie w kształcie prostokąta zamkniętego od góry spłaszczonym łukiem, o prostych, stosunkowo szerokich ramiakach, zdobionych pojedynczym płytkim żłobieniem biegnącym wzdłuż przez środek. Poniżej płyciny oparcia znajduje się wąski prześwit ponad siedziskiem. Oskrzynienie jest proste, zdobione kanelowaniem. Siedzisko i płycina oparcia są tapicerowane, obite zgniłozielonym aksamitem tłoczonym we wzory roślinne.

Mebel formą i dekoracją nawiązuje do stylu Ludwika XVI. Krzesła te za czasów Augusta i Aleksandry Potockich zdobiły wnętrza Sali Głównej Biblioteki Wilanowskiej na drugim piętrze pałacu, co można zobaczyć na rycinach opublikowanych w albumie Hipolita Skimborowicza i Wojciecha Gersona z 1877 roku pt. Willanów: Album: Zbiór widoków i pamiątek oraz kopje z obrazów Galeryi Willanowskiej…

Mebel stanowi element rozbudowanego zespołu liczącego obecnie dziewiętnaście sztuk, na który składają się krzesła o numerach inwentarzowych Wil.3100/1–10 i Wil.3101/1–9. Nieznacznie różnią się one między sobą wymiarami, szczególnie szerokością i głębokością siedziska.