Liściak typu Bromme

Liściak typu Bromme znaleziono w Szczecinie, w dzielnicy Krzekowo, w 1968 roku. Wykonano go na krótkim podłużnym wiórze, półsurowcu odbitym od większej bryły lokalnego krzemienia środkowoturońskiego, o czym świadczy obecność zatopionych w masie krzemiennej szkieletów mszywiołów Bryozoa. Zachowane ślady techniczne sugerują, że do odbicia wióra użyto tzw. miękkiego tłuka z kości, poroża lub miękkiej skały, np. piaskowca. Była to technika charakterystyczna dla ludności późnopaleolitycznej reprezentującej tzw. kulturę Bromme. Liściaki Bromme to – zależnie od rozmiarów – groty włóczni, oszczepów lub strzał, używane przez pradziejowych łowców do polowań na łosie, renifery i być może ostatnich przedstawicieli jeleni olbrzymich (Megaloceros), będących w tym czasie gatunkiem ginącym. Są charakterystyczne dla kultury Bromme, należącej do kręgu tzw. kultur z liściakami, których przedstawicie używali charakterystycznych grotów w kształcie liścia wierzby oraz grotów z wyodrębnionymi trzonkami. Oprócz kultury Bromme, łowców-zbieraczy zamieszkujących środowisko leśne, do tego samego kręgu należą kultury ahrensburska i świderska – myśliwi strefy tundry, stepotundry i tundry parkowej.

Michał Adamczyk