Głowa mężczyzny

Na obrazie autor zaprezentował nam typ mężczyzny w średnim wieku z zarostem i z czarną czapą na głowie. W jego twarzy próżno szukać jakiejś wyróżniającej cechy. Prób indywidualizacji można doszukiwać się jedynie w sposobie odmalowania długiego, konewkowatego nosa, ściągniętych ust i charakterystycznie zgaszonego wzroku, niewątpliwie jednak charakteryzacja modela zakończyła się na etapie co najwyżej wstępnym. Podporządkowanie się rygorom realizmu dało efekt mroczny, a kontakt ze światłem ma jedynie karnacja i brosza wpięta w czapę. W tym rozproszonym świetle charakterystyka rysów twarzy – również ze względu na brak kontrastu – jest uogólniona. Jedynie bliki w oczach potwierdzają, że autor dbał o prawidłowy modelunek światłocieniowy, choć efekt ostateczny jego pracy jest raczej następstwem zastosowania wyświechtanych chwytów malarskich.

Mimo podjętych prób identyfikacji, portretowany pozostaje bezimienny. W toku są także badania nad autorstwem obrazu. Wstępnie, na podstawie analizy stylistycznej przyjmuje się, że dominują w nim wpływy włoskie. Niewykluczone, że wyszedł spod pędzla naśladowcy. Badania utrudnia fakt, iż aktualnie stan zachowania pozostawia wiele do życzenia. Być może w trakcie prac konserwatorskich uchyli nam rąbka swej tajemnicy.

Obraz pochodzi ze zbiorów Hermana Potockiego.