Kompozycja 2 

Malarstwo Tadeusza Eysymonta (1924–1991) stanowi ważny rozdział w historii sztuki Szczecina i Pomorza Zachodniego. Artysta był jednym z założycieli Grupy Sopockiej, którą tworzyło czternastu absolwentów Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Sopocie.  W 1953 roku przybyli oni do Szczecina – a właściwie zostali skierowani przez ówczesną władzę centralną – w celu ożywienia lokalnego życia artystycznego na tak zwanych Ziemiach Odzyskanych. W 1954 Eysymont rozpoczął pracę w Centralnym Biurze Wystaw Artystycznych i zapisał się do szczecińskiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków, którego niebawem został przewodniczącym.

Tadeusz Eysymont oprócz malarstwa zajmował się również sztuką użytkową i dekoracyjną. Projektował wystroje statków budowanych w szczecińskiej stoczni. Był autorem dekoracji na elewacji gmachu Zakładów Przemysłu Odzieżowego Dana, łączącej elementy mozaiki i płaskorzeźby (1978), a także wielkoformatowych kompozycji z blachy miedzianej dla Uniwersytetu Szczecińskiego czy hotelu Neptun (1984).

Od końca lat pięćdziesiątych w twórczości Tadeusza Eysmonta zaczynają dominować formy nieprzedstawiające. Powstaje wówczas seria Kompozycje, składająca się z obrazów oznaczonych numerami. Być może właśnie z tego okresu, lat 1958–1959 pochodzi prezentowana, niedatowana Kompozycja 2 – jedna z 17 prac tego artysty w kolekcji Muzeum Narodowego w Szczecinie. Prawie równolegle z Kompozycjami powstają kolejne cykle: Konstrukcje i Rytmy, a w 1962 roku rozpoczyna się seria Ślady. Artysta rozwija wówczas zainteresowanie nurtem informel, malarstwem materii, eksperymentuje z różnymi technikami i materiałami pozamalarskimi. Jego kompozycje charakteryzuje materialność faktury, włączanie w obraz przedmiotów z otoczenia – znalezionych kawałków tektury, szkła, kamyków, piasku, czy zapałek. Jego prace zazwyczaj utrzymane są w gamie tonacji ziemi i mają jedynie akcenty żywych barw.

Marlena Chybowska-Butler