Filtry

Era

Wiek Rok

Era

Wiek Rok

Data od:

Era

Wiek:

—+

Rok:

—+

Data do:

Era

Wiek:

—+

Rok:

—+

Dodaj zakres

Szukaj

Inne systemy periodyzacji:

Twoje kryteria wyszukiwania:

WYCZYŚĆ

Fraza: globusy

Liczba wyników: 25

Sortowanie

plik PDF
plik CSV

Obiekty

Kula tekturowa oklejona 12 segmentami mapy (każdy po 30 stopni), południk 180-stopniowy, mosiężny, skalowany co 1 stopień, liczbowo oznaczony co 10 stopni, postument drewniany, tłoczony, czarny.
Tło globusa ciemnoniebieskie. Mapa przedstawia rozmieszczenie gwiazd i gwiazdozbiorów na niebie. Sfera niebieska wypełniona jest postaciami zodiakalnymi, których zarys znaczą tworzące je gwiazdy. Południki poprowadzono co 15 stopni, zaś równoleżniki co 23,5 stopnia, oznaczono równik niebieski, zwrotniki i koła podbiegunowe, naniesiono również ekliptykę.

Globus nieba ze znakami zodiaku

Zakład graficzny v. Th. Mettke

1855 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

Mapa Afryki - ujęcie z przodu; W prostokątnym, poziomym obramieniu zawierającym podziałkę liniową ukazana jest mapa Afryki wraz z otoczeniem, wodami Morza Śródziemnego z fragmentami południowego wybrzeża Europy oraz Oceanów Atlantyckiego i Indyjskiego wraz z wyspami, a także fragment półwyspu Arabskiego z oznaczeniem siatki południków i równoleżników co 10 stopni geograficznych, z wyróżnieniem równika oraz Zwrotników Raka i Koziorożca. Ramka z oznaczoną podziałką co 1 stopień geograficzny. Na lądzie oznaczone wzniesienia i góry, sieć hydrograficzna, siatka osadnicza, (szczególnie gęsta wzdłuż wybrzeży) oraz sylwetki egzotycznych zwierząt w miejscach ich występowania. Na obszarach wodnych oznaczone mielizny, przedstawione żaglowce, latające ryby i potwory morskie. Mapa opisana w języku łacińskim, opis zawiera nazwy ziem, państw, obiektów hydrograficznych, miejscowości, wód, wysp. W poziomych pasach 12 widoków miast i wysp podpisanych nazwą; u góry widoczne są Alcair, Alexandria, Alger, Tunis,Tanger, Ceuta; u dołu S.Georgius della Mina, Mozambique, Canaria, Qu Ioa, Tzaffin, Cefala. W pasach bocznych 10 par postaci-przedstawicieli różnych ziem i państw, w strojach regionalnych podpisanych nazwami; po lewej Maricchi, Senagenses, ercatores in Guinea, Cab. Lopo Gonsalui Accolae, Miles Congensis; po prawej AEgyptii, Abissini, Cafres in Mosambique, Rex in Madagascar, C. Bonae spei Habitator.

Kula wykonana z papieru ręcznie czerpanego, oklejona 12 segmentami mapy, południk mosiężny, 360-stopniowy, skalowany co 1 stopień. Podstawa drewniana, wtórna, opiera się na 4 profilowanych nóżkach zwężających ku dołowi, w górnej części każdej nóżki znajduje się ozdobna plakietka w kolorze żółtym. Wewnętrzna średnica kosza nieco większa od średnicy globusa, z zewnątrz ma kształt ośmioboku. Na wysokości nóżek znajduje się półeczka, na środku znajduje się drewniany słupek łączący ją z południkiem.
Tło globusa kremowo-szare. Mapa wykonana w technice miedziorytu. Przedstawiono na niej znane wówczas gwiazdy i gwiazdozbiory. Naniesiono także nazwy gwiazdozbiorów oraz symboliczne rysunki. W kilku miejscach powstały ubytki w treści. Południki poprowadzono co 30 stopni, zaznaczono również ekliptykę, równik niebieski, równik galaktyczny.

Globus nieba

Klinger, Johann Georg

1790

Muzeum Narodowe w Lublinie

Pierwszy polski powojenny globus Ziemi. Kula tekturowa, globus wyposażony w 360 stopniowe koło południka, postument drewniany.
Mapa fizyczna w skali 1:40 mkn. W treści fizycznej różni się od globusów romerowskich głównie cięciem poziomic i kolorystyką. Dla rozgraniczenia nizin i wyżyn przyjęto poziomicę 200 m, a następnie 500, 1000, 2000, 4000 i 6000. Poziomice 4000 i 6000 oraz izobata 6000 m są właściwe tylko dla tego globusa. Najwyższe obszary kontynentów pokazują odcienie dwóch kolorów: żółtego (0-500 m) i różowego (1000-4000 m), toteż globus ma swoistą barwę o charakterystycznym odcieniu zieleni (właściwą tylko dla depresji). Treść globusa nie jest zbyt bogata, ogranicza się do największych rzek (w Polsce: Wisła i Odra), kanałów, jezior, obszarów bagiennych i pustynnych oraz stalic i - w zależnościn od wolnej przestrzeni - ważniejszych miast (w Polsce: Warszawa i Kraków). Nie ma granic politycznych. Na oceanach uwzględniono prądy morskie, oznaczone czarnymi liniami i nazwami.

Globus fizyczny

Pracownia Pomocy Naukowych Globus

1946

Muzeum Narodowe w Lublinie

Mapa globusowa fizyczna 1:40 mln, litografia kolorowa; 18 segmentów szerokości 6 cm i 2 koła, bez południka, z ramieniem lanym, model

Globus fizyczny

Książnica Atlas. Zjednoczone Zakłady Kartograficzne i Wydawnicze

1934

Muzeum Narodowe w Lublinie

zbliżenie na niewolnika okrytego żółtą draperią

Globus nieba

Reimer Dietrich Arnold - wydawnictwo globus...

pocz. XIX i 1873?

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Jan Bogdanowicz z uczniami na zesłaniu

Bierezowski

1864 — 1865

Muzeum Narodowe w Lublinie

Jest to jeden z trzech znanych, zachowanych polskich globusów plastycznych z wypukłą orografią. Najważniejszym elementem i zarazem nowością jest przedstawienie rzeźby terenu w sposób plastyczny, próba przedstawienia trzeciego wymiaru.Tekturowa kula, wypukłości wykonane z masy gipsowej lub papierowej, południk metalowy, postument stosunkowo wysoki, drewniany. Rzeźbę plastyczną otrzymały góry i wielkie płaskowyże oraz wyżyny. Obszary te zostały ponadto wyróżnione odmiennym kolorem i barwnym podcieniowaniem rzeźby. Na kontynentach przedstawiono bagna (szrafurą), depresje na zielono, treść uzupełnia sieć hydrograficzna i stolice państw. Na oceanach, w kolorze niebieskim: głębokość mórz i oceanów dodatkowo przedstawiono liniami batymetrycznymi (1000, 2000, 3000, 4000, 5000 m), głębie oznaczono liczbami. Zostały oznaczone rowy tektoniczne, skrajny zasięg kry pływającej i kry stłoczonej, prądy morskie (opisane tylko nazwami). Oznaczono również północną granicę uprawy zbóż i występowania drzew.

Nowy globus plastyczny

Katowicka Dostawa Szkolna Kados

1920 — 1929

Muzeum Narodowe w Lublinie

Globus bez tytułu, roku wydania i granic państwowych. Brak hipsometrii, powierzchnia kontynentów jest bladożółta za wyjątkiem białej Antarktydy. Na lądach naniesiono rzeki, pustynie i jeziora zaznaczono szrafurą. Największe góry oznaczono metodą kreskową (za pomocą

Globus fizyczny Ziemi

Zakład Litografia Artystyczna W. Główczewski

1920 — 1948

Muzeum Narodowe w Lublinie

Kula tekturowa oklejona mapą: litografia kolorowa; 18 segmentów i 2 koła, południk skalowany, mosiężny, noga toczona, drewniana, podstawa z drewna piętrowa. Globus sygnowany nazwiskiem Eugeniusza Romera (nie tak doskonały jak późniejsze). Skala barw nie jest jeszcze dobrze dobrana i bogata, a czcionki nie są tak nowoczesne i delikatne. Widnieje nazwa

Globus fizyczny Ziemi

Wydawnictwo i Księgarnia „Pomoc Szkolna” H. Wajnera

1924 — 1939

Muzeum Narodowe w Lublinie

Znaleziono 21 obiektów

zobacz wszystkie

Filtry