Mój młodszy brat nie chciał się uczyć

Przedstawienie żydowskiej rodziny szewca Rotfarba i jego pracy. Na planszy Olga Wróbel umieściła kadry w dwóch rzędach, oddzielonych paskiem bieli – oknem na tekst narracyjny; w wydanym komiksie czytamy w tym miejscu (w albumie – tekst wersalikami, zob. karty liternicze, zwłaszcza MPOLIN-M268): „Mój młodszy brat nie chciał się uczyć. Całymi dniami albo grał na podwórku w football, albo w karty, albo zbierał na bilet do kina. Mój najmłodszy brat, Motek*, był w niego zapatrzony i całymi dniami chciał robić to samo, co on. Moja starsza siostra, Rywka, pomagała ojcu – była nieśmiała i prawie nie wychodziła z domu, za to najmłodsza, Sarka**, całymi dniami przesiadywała na podwórku z chłopakami”. U dołu ramki, mniejszymi literami, objaśnienia do dwóch imion: „*Motek – zdrobnienie od imienia Mordechaj **Sarka – zdrobnienie od imienia Sara”.
Na planszy w górnym rzędzie, w obu kadrach, widoczne jest rodzeństwo z piłkami. W dolnym ojciec przy maszynie do szycia oraz, jak możemy się domyślać, Rywka, o której mowa jest w narracji. Olga Wróbel za pomocą detalu wstążki oddaje jej związanie z pracą ojca: tasiemka, którą ma związane włosy, unosi się do góry, stając się w kompozycji jakby lustrzanym odbiciem sznurówki z przygotowanego przez szewca buta, ukazanego w małym kadrze ponad kadrem z portretem dziewczynki.
Rotfarbowie mieszkali na Nalewkach, ulicy, która swój rozwój zawdzięczała żydowskim osiedleńcom, a z czasem stała się symbolem żydowskiej obecności w Warszawie. Przy Nalewkach wznosiły się wielopiętrowe i – ze względu na wydłużone kształty placów – również wielopodwórkowe kamienice. „Podwórko było zawsze gwarne i ożywione […]. Od razu przejąłem się życiem podwórzowym” – wspominał Abraham Rotfarb w swoim tekście, co jednak nie zostało przez Powalisz wyakcentowane w narracji komiksu, koncentrującej się na etapie już późniejszego „przejęcia” Rotfarba nie podwórkiem, ale nauką.
Mieszkania były jednocześnie, jak było zapewne w wypadku domu Rotfarbów, warsztatami pracy lub sklepikami.
Według spisu z początku XX w. na Nalewkach działało ponad 300 punktów handlowych.

Ewa Małkowska-Bieniek, Przemysław Kaniecki