![MNS/Szt/1177 Epitafium ze sceną Ukrzyżowania - ujęcie z przodu; Na pierwszym planie Chrystus na krzyżu w formie litery T, odziany w białe perizonium rozwiane przy lewym biodrze. Głowę i spojrzenie kieruje ku górze. Na głowie korona cierniowa w świetlistym nimbie. Nad głową przygwożdżona kartka z napisami w trzech językach. Po bokach, sięgając do wysokości bioder Chrystusa, przedstawione postacie: po lewej postać mężczyzny w czarnym płaszczu i odznaczającym się białym żabotem u szyi; po prawej sześć postaci kobiecych, dwie dorosłe i czwórka dzieci. Jedna z kobiet w białym czepcu z czarnymi kokardkami, trzyma w rękach kwiat oraz owoc cytryny. Na dalszym planie po lewej stronie stok wzgórza, dalej na horyzoncie przedstawiono sztafaż miejski za murem. Niebo zachmurzone, rozświetlone nad postacią Chrystusa pojedynczą smugą światła.](/brepo/panel_repo/2024/02/21/ssn6oo/contain-360-1000-max-mns-szt-1177-diga6923-m.jpg)
Epitafium ze sceną Ukrzyżowania
około 1650 — 1700
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Sztuka krytyczna i postkrytyczna
Roman Lipski (1969– ) urodził się w Nowym Dworze Gdańskim, od 1989 r. mieszka i pracuje w Berlinie. Prezentowany obraz, któremu artysta zgodnie z przyjętą przez siebie zasadą nie nadał tytułu, pochodzi z okresu, inspirowanego fotografiami wykonywanymi podczas licznych podróży, w tym również do Polski, które pełniły funkcję technicznego szkicownika i zbioru motywów przetwarzanych później w monumentalnych kompozycjach. Kreowane przez Lipskiego wówczas światy malarskie daleko wykraczały poza banalność fotografowanych scen dzięki umiejętnemu tworzeniu nastroju, niepokojącej kolorystyce i zagadkowej aurze płócien. Istotną rolę w jego ikonografii odgrywały motywy urbanistyczne – fragmenty osiedli, sylwety domów i elementy infrastruktury industrialnej, uchwycone okiem aparatu w czasach transformacji ustrojowej dokonującej się w Europie Środkowo-Wschodniej od lat 90. XX w. Paradoksalnie, pomimo wyeliminowania człowieka z pola obrazowania, sceny malowane przez Lipskiego wiele mówią o ludzkiej naturze i doświadczeniu.
Podobnie jest w przypadku obrazu z kolekcji szczecińskiej, w którym motywowi pudełkowych bloków mieszkalnych, towarzyszy napis CONGRESS w nietypowym układzie. Blokowisko jest tu nie tylko specyficznym fenomenem wizualnym, ale przede wszystkim scenerią społecznych relacji. Ich charakter i natężenie, choć nie ujawnia się w warstwie fabularnej, zasugerowane zostały jaskrawą, energetyczną kolorystyką oraz sensem wprowadzonego do obrazu tekstu. Kongres oznacza spotkanie, interakcję, ale i konfrontację. W kontekście życia w bloku bywa to czasem spotkanie niezamierzone, a do konfrontacji dochodzi pomiędzy różniącymi się od siebie użytkownikami niewielkiej, wspólnej przestrzeni. Wysoka temperatura kohabitacji towarzyszy tu zarówno dziecięcym zabawom, jak przejawom sąsiedzkich relacji. Oferując całą paletę ludzkich typów i emocji blokowisko obrosło licznymi i sprzecznymi mitami – od nostalgicznej wizji wspólnoty do metafory stygmatyzującej przestrzeni, potęgującej zachowania patologiczne i wykluczającej prywatność. Dynamiczny i niejednoznaczny obraz Lipskiego wszystkie te wątki scala w jeden sugestywny kadr.
Magdalena Lewoc
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 150 cm, szerokość: 200 cm
Rodzaj obiektu
malarstwo
Technika
akryl
Tworzywo / materiał
płótno
Pochodzenie / sposób pozyskania
darowizna
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
około 1650 — 1700
Muzeum Narodowe w Szczecinie
1680 — 1700
Muzeum Narodowe w Szczecinie
1930
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna