Wyrazy
kompozycja abstrakcyjna
1956
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Europejscy klasycy nowoczesności
Adam Marczyński, związany w latach 1933–1934 z pierwszą Grupą Krakowską i zaangażowany w jej reaktywację w 1957 roku, operował wieloma językami wizualnymi sztuki nowoczesnej. W latach trzydziestych XX wieku malował organicznie abstrahowane, zdradzające fascynację puryzmem martwe natury. Wysublimowana kolorystyka zbliżała go do najbardziej prominentnego środowiska tego czasu – uczniów Józefa Pankiewicza z Komitetu Paryskiego. W 2. połowie lat czterdziestych wciąż balansował na granicy realizmu, organizując powierzchnię obrazu kubizująco-ekspresyjnym gestem. W okresie odwilży wpisał się w nurt sztuki „metaforycznej”, bliskiej wielu jego dawnym kolegom i koleżankom z okresu studiów. Widoczny już wtedy – przed wojną – związek, łączący malarstwo Marczyńskiego z rzeźbami Marii Jaremy i Henryka Wicińskiego, wskazywał na przestrzenną wrażliwość twórcy. W latach 1959–1960 zwrócił się ku malarstwu materii, by przez kolejną dekadę konstruować obrazy-przedmioty, najpierw „organiczne” (np. z nadpalonych arkuszy dykty), od 1962 roku coraz bardziej rygorystyczne, o „zimnej” geometrii (reliefy z prostokątnymi, ustawionymi pod różnym kątem metalowymi płytkami). W 1965 roku dla Biennale Form Przestrzennych w Elblągu zrealizował monumentalny asamblaż o statycznej ramie i poruszanych przez wiatr kwadratowych blaszkach. Powstała w tym samym roku Kompozycja układów zmiennych XVIII składa się ze zbliżonych funkcjonalnie elementów. Pionowy układ pola podkreśla osiowo czarna drewniana listwa, podobne obramowują poziome prostokąty z blachy miedzianej na zawiasach, wyodrębnione kolorystycznie i pozwalające na zmianę ich przestrzennej pozycji. Wejście w trzeci wymiar doprowadziło do działania podczas jednego ze słynnych plenerów w zachodniopomorskich Osiekach. W 1970 roku Marczyński zawiesił swoje geometryczne kompozycje na gałęziach i pniach drzew, tworząc otwarte i zespolone, choć kontrastujące z naturą układy. W ten sposób włączył się w nurt sztuki kinetycznej, sztuki ziemi i performance’u.
Szymon Piotr Kubiak
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 110 cm, szerokość: 70 cm
Rodzaj obiektu
obraz
Technika
technika mieszana
Tworzywo / materiał
blacha miedziana
Pochodzenie / sposób pozyskania
zakup
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
Jarema Maria
1956
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Rosenstein, Erna
1976
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jarema Maria
między 1944 — 1946
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Zamkowe w Malborku
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna
0/500
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Zarządzaj plikami cookies:
Ten rodzaj plików cookies jest niezbędny do funkcjonowania serwisu. Możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki tak, aby je zablokować, jednak strona nie będzie wtedy działała prawidłowo.
WYMAGANE
Służą do pomiaru zaangażowania użytkowników i generowania statystyk na temat serwisu w celu lepszego zrozumienia, jak jest używany. Jeśli zablokujesz ten rodzaj cookies nie będziemy mogli zbierać informacji o korzystaniu z serwisu i nie będziemy w stanie monitorować jego wydajności.