Krzyż Wojenny (Francja)

Francuski Krzyż Wojenny to odznaczenie ustanowione 2 kwietnia 1915 roku, nadawane za odwagę lub szczególne dokonania w walce. Przyznawany był indywidualnie: Francuzom jak i cudzoziemcom, wojskowym i cywilom oraz zbiorowo: jednostkom wojskowym lub statkom, a nawet zniszczonym, spustoszonym lub zbombardowanym w wyniku działań wojennych miastom. Medal był odpowiedzią na potrzebę uznania nie tylko oficerów, czy też osób wysokiej rangi, ale przede wszystkim personelu wojskowego wszystkich stopni i jednostek oraz cywili, którzy codziennie stawiali czoła rzeczywistości wojennej.

Propozycja nowego odznaczenia zgłoszona 23 grudnia 1914 roku przez grupę parlamentarzystów na czele z Georges'em Bonnefous'em, poprzedzona była apelem prasowym innego parlamentarzysty i pisarza Maurice'a Barrès'a. Wnosił on by dowódcy mieli możliwość uhonorowania działań żołnierzy bezpośrednio na polu walki po zakończeniu akcji. Projekt ustawy Bonnefous'a zakładał stworzenie nowego odznaczenia wojennego będącego nagrodą dla wszystkich żołnierzy, których zasługi nie zakwalifikowały ich do nagrodzenia Legią Honorową i Medalem Wojskowym. Został przyjęty jednogłośnie i już 4 lutego 1915 roku senacka komisja wojskowa opracowała wzór odznaczenia. Krzyż Wojenny za I wojnę światową nadawano 2 065 000 razy i zakończono w 1921 roku. Polscy żołnierze mogli zostać nim uhonorowani jednak dopiero po wprowadzeniu dekretu Prezydenta Francji z 9 lipca 1918.

Na wstążkach dopinano gwiazdy i gałązki palmowe wskazujące na ilość uhonorowań danej osoby oraz z czyjego rozkazu. Choć nieznane są informacje o tym, kto odznaczony został prezentowanym egzemplarzem, wiadomo jednak, że uhonorowano go Krzyżem Wojennym pięciokrotnie z rozkazu Armii oraz jeden raz z rozkazu brygady lub pułku.

Anna Lew-Machniak