Medal Za Długoletnią Służbę III stopnia

Medal Za Długoletnią Służbę to polskie odznaczenie cywilne II Rzeczpospolitej (1918-1939) nadawane za wzorowe, wyjątkowo sumienne wykonywanie obowiązków wynikających z pracy zawodowej w służbie Państwa. Zostało ustanowione ustawą z dnia 8 stycznia 1938 roku, przy czym prawo jego nadawania mieli właściwi ministrowie lub inne naczelne organy władzy państwowej.

Projekt graficzny opracował profesor Stanisław Ostoja-Chrostowski (1897–1947) – artysta, grafik, jeden z najwybitniejszych drzeworytników okresu międzywojennego.

Medal za Długoletnią Służbę dzielił się na trzy rodzaje: złoty, srebrny i brązowy. Medal brązowy przewidziany był dla osób legitymujących się dziesięcioletnim okresem służby państwowej (licząc od 1918 roku), medal srebrny – dwudziestoletnim, zaś złoty - trzydziestoletnim.

Pierwsze rozdanie medali brązowych odbyło się jednocześnie w całym kraju, 5 maja 1938 roku. Medale Srebrne przyznawane były dopiero w 1939. Utrata niepodległości Polski przed upływem trzydziestolecia uniemożliwiła nadanie medalu złotego. Po zakończeniu drugiej wojny światowej medalem już nie dekorowano. Jego przywrócenie do polskiego systemu odznaczeń państwowych nastąpiło w 2007 roku.

Anna Lew-Machniak