![E/16137/ML E/16137/ML - Rzeźba drewniana, pełna, polichromowana, przedstawiająca św. Anny. Na postumencie w kształcie nieregularnego prostokąta, zakomponowana postać świętej, w długiej sukni, układanej w pionowe fałdy. U góry fałdy są drobniejsze, u dołu fałdy grubsze, pod szyją kołnierzyk w kształcie półokrągłej plisy. Na sukni kubraczek w kolorze brązowym, sięgający do połowy łydki, o połach zaokrąglonych u dołu. Kubrak z długimi rękawami jest dopasowany w czasie. Z przodu do pasa podkreślony jest dość wąskimi pionowymi żłobieniami, od pasa szerszymi biegnącymi ukośnie fałdami, zaś na rękawach ukośnymi nieregularnymi żłobieniami. Ręce złożone na piersiach do modlitwy. Głowa wzniesiona lekko do góry i lekko przechylona w prawo. Włosy brązowe, zaznaczone z przedziałkiem pośrodku, opadające na plecy, podkreślone żłobieniami. Nos prosty wydatny, usta wąskie, oczy owalne czarne, brwi cienkie łukowate czarne. Twarz i ręce pokryte cielistą farbą. Widoczne uszy. Spod sukni widoczne bose stopy.
Konserwacja: 1988 r.](/brepo/panel_repo/2022/04/14/rue64u/contain-360-1000-max-e-16137-ml-001.jpg)
Święta Anna
1890 — 1900
Muzeum Narodowe w Lublinie
Jest częścią kolekcji: Sztuka Ludowa Lubelszczyzny (XVII – 1. połowa XX wieku)
W sztuce ludowej tematy maryjne są równie częste co chrystologiczne. Maryja była przeważnie ukazywana z nowo narodzonym Dzieciątkiem i jako matka cierpiącą po śmierci Syna. Wyobrażenia często wzorowano na cudownych wizerunkach z miejsc pielgrzymkowych. Tym ciekawsze są te ilustrujące inne okresy z jej żywota. Na przykład Niepokalane Poczęcie – przedstawienie Maryi stojącej na kuli ziemskiej, która miażdży głowę węża oplatającego Ziemię i trzymającego w pysku rajskie jabłko, czy Koronacja – ukazująca Maryję skupioną na modlitwie w towarzystwie Trójcy Świętej. Wśród rzeźb ludowych wiele jest przedstawień Matki Boskiej jako Orantki – w pozycji klęczącej lub stojącej, z dłońmi złożonymi do modlitwy. W niektórych w dłoniach postaci pojawia się także różaniec.
Ikonograficznie kult Matki Bożej nie jest związany z określonym wizerunkiem czy sanktuarium, a z modlitwą i nabożeństwem różańcowym. Nie wpłynął tym samym na ukształtowanie się nowego typu przedstawienia. Wyobraźnia artystyczna zaadaptowała istniejące wzory (Orantki, Madonny z Dzieciątkiem), wyposażając je w nowy atrybut – różaniec. Skąd jednak się wziął, skoro za czasów ziemskiego życia nie mogła znać różańca, którego symbolika jest oparta na objawieniach maryjnych potwierdzonych przez Kościół katolicki później, a tym samym odmawiać żadnej z jego modlitw, rozpowszechnionych dopiero od wypraw krzyżowych, pierwotnie znanych pod nazwą Psałterz Najświętszej Maryi Panny?
Święto Matki Boskiej Różańcowej jako dzień Matki Boskiej Zwycięskiej ustanowił papież Pius V w 1572 roku na pamiątkę bitwy stoczonej rok wcześniej pod Lepanto z flotą turecką Imperium Osmańskiego. Zwycięstwo przypisywano modlitwie różańcowej odmawianej w czasie procesji na ulicach Rzymu. Podczas pontyfikatu kolejnych papieży nazwa święta ulegała modyfikacjom (Święto Różańca, Święto Matki Bożej Różańcowej), ale zawsze obchodzono je w październiku, różaniec zaś stał się modlitwą powszechną. Współcześnie modlitwa ta jest związana z kultem i objawieniami Najświętszej Maryi Panny z Lourdes oraz Matki Bożej Fatimskiej.
Autor / wytwórca
Rodzaj obiektu
rzeźba
Technika
polichromia, rzeźbienie
Tworzywo / materiał
drewno
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1890 — 1900
Muzeum Narodowe w Lublinie
1894 — 1930
Muzeum Narodowe w Lublinie
1845 — 1855
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Zamkowe w Malborku
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna