![MZM/MB/265 Fotografia kolorowa. Krzesło z jasnego drewna o trzech walcowatych nogach i trójkątnym siedzisku. Na całej wysokości nóg dekoracyjne żłobienia w formie poziomych pasków, ułożone w odstępach. Trzecia noga, wyprowadzona ponad siedzisko, tworzy element oparcia składającego się z czterech (dwóch z każdej strony) deseczek układających się w kształt litery V. Podłokietniki wkręcone od przodu w nogi a z tyłu w prostokątne oparcie.](/brepo/panel_repo/2024/12/18/rhbkjz/contain-360-1000-max-mzm-mb-265-1c.jpg)
Krzesło — pastisz mebla gotyckiego
4. ćwierć XIX wieku
Muzeum Zamkowe w Malborku
Jest częścią kolekcji: Varia
Tłok pieczętny do tuszu z herbami Pilawa i Szreniawa
W zbiorach Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie zachowało się przeszło czterdzieści zabytków sfragistyki, czyli pieczęci lub tłoków pieczętnych. Określenie sfragistyka pochodzi od greckiego słowa sphragis oznaczającego pieczęć (alternatywnie, od języka łacińskiego – sigillum – sygillografia) i definiuje gałąź pomocniczych nauk historycznych, której badania koncentrują się na pieczęciach – odczytywaniu ich znaczenia, a także ustalaniu okoliczności ich powstania. Historia sfragistyki sięga XIX wieku; dostrzeżono wówczas, że pieczęcie mogą stanowić wartościowy materiał źródłowy, wnoszący wiedzę w zakresie ustaleń politycznych, heraldycznych, z zakresu dyplomacji, a także innych wątków związanych z przeszłością.
Zespół pieczęci i tłoków pieczętnych zachowanych w zbiorach Muzeum pod względem czasu powstania sięga aż do XVIII wieku. Pieczęcie oraz tłoki dotyczą nie tylko dóbr wilanowskich. Zespół zawiera obiekty, które powiązać można z konkretnymi osobami – właścicielami Wilanowa w kontekście piastowanych przez nich urzędów, ale także takie, które dokumentują system administrowania dobrami i ich funkcjonowania, nie tylko wilanowskimi.
Prezentowany obiekt jest tłokiem pieczętnym do tuszu (inne tłoki mogą być używane do pieczęci lakowych). Typariusz – a więc część, na której znajduje się odbijany znak, wykonany został w mosiądzu, posiada owalny kształt i jest wklęsłoryty (tzn. że odbijany obraz jest wycięty w głąb). Tłok pieczętny posiada długą, drewnianą rączkę o ciemnobrązowym kolorze. W polu pieczętnym wyryta jest szwajcarska tarcza (określenie definiuje kształt pola tarczy) herbowa podzielona przez środek, wertykalnie, na dwa pola, w których znalazły się godła dwóch herbów: Pilawa oraz Szreniawa bez Krzyża. Pierwsze godło, z herbu Pilawa było znakiem rodziny Potockich, drugie godło – Szreniawa bez Krzyża było znakiem rodziny Lubomirskich. Połączenie tych dwóch herbów pozwala związać ów tłok pieczętny z okresem w dziejach Wilanowa, kiedy mieszkali w nim reprezentanci obu rodów. Taka sytuacja miała miejsce od końca XVIII wieku, kiedy właścicielami majątku zostali Aleksandra z Lubomirskich (1758 albo 1760-1831) oraz jej małżonek, Stanisław Kostka Potocki (1755-1821).
sfragistyka, sphragis, Aleksandra z Lubomirskich, Stanisław Kostka Potocki, właściciel Wilanowa, typariusz, pole pieczętne, Pilawa, Szreniawa
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 7,2 cm, szerokość: 3,2 cm
Rodzaj obiektu
tłok pieczętny
Technika
rytowanie, toczenie
Tworzywo / materiał
metal; miedź ?; drewno
Czas powstania / datowanie
Właściciel
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
4. ćwierć XIX wieku
Muzeum Zamkowe w Malborku
ok. 1894
Muzeum Zamkowe w Malborku
ok. 1894
Muzeum Zamkowe w Malborku
odkryj ten TEMAT
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna