Głowa krzyczącego mężczyzny

Rysunek pełnej ekspresji głowy krzyczącego młodzieńca, w kaftanie z podniesionym kołnierzem i płaskiej płóciennej czapce zawadiacko zsuniętej na bok, został wykonany przez Giambattistę Tiepola z wielkim wyczuciem psychiki modela. Prawdopodobnie szkic był związany z  przygotowaniem do pracy nad obrazem Męczeństwo św. Jana, biskupa Bergamo malowanym do katedry w Bergamo w latach 1743–1745. Maria Mrozińska, badaczka twórczości weneckiej rodziny Tiepolów, powiązała szkic krzyczącego młodzieńca z postacią młodego mężczyzny, który na obrazie wychyla się zza kolumny. Między przedstawieniami na rysunku i na obrazie widać zgodność w opracowaniu detali głowy, mimiki twarzy i układu kołnierza. Można także zauważyć różnice, które mogły wynikać ze zmiany koncepcji w trakcie malowania obrazu. Zamiast młodzieńca o delikatnych rysach twarzy widocznego na szkicu, na obrazie jest młody mężczyzna z bujnymi lokami, bez czapki. Te zmiany oraz zastosowanie precyzyjnej techniki delikatnego rozcierania pigmentu wydobywającego modelunek twarzy pozwalają przypuszczać, że autorem rysunku był Giambattista.

Szkic wykonano na białym papierze czarną i czerwoną kredką i techniką rozcierania. Papier ma znak wodny – siedmiopłatkowy kwiat na łodyżce z dwoma listkami. Wchodzi w skład zbioru prac członków rodziny Tiepolo przechowywanych w Gabinecie Grafiki Muzeum Narodowego w Szczecinie.

Ewa Gwiazdowska