Portret mężczyzny na koniu, w stroju kozackim - Ignacy Potocki

Obraz w kształcie prostokąta przedstawia portret młodego mężczyzny na wspiętym koniu na tle pejzażu. Portretowany siedzi na koniu rasy arabskiej. Mężczyzna w lewej ręce trzyma wodze. Portretowanym jest Ignacy Potocki ur. 28 lutego 1750 w Radzyniu Podlaskim zm. 30 sierpnia 1809 w Wiedniu. Syn Eustachego, pułkownika wojsk koronnych i Marianny Kątskiej, brat Stanisława Kostki Potockiego. Kolorystyka obrazu jasna, przeważają błękity, brązy i zielenie. Światło pada z lewej strony obrazu. Na koniu bogaty rząd: kulbaka z czaprakiem z okuciami srebrnymi i czerwonymi chwostami. Mężczyzna ma twarz owalną. Na głowie portretowanego niebieska czapka w typie kołpaka ozdobiona brązowym futrem. Mężczyzna ubrany jest w ciemnogranatową stylizowaną czamarę i narzuconą na ramiona i plecy burkę z brązowego futra. Na nogach granatowe spodnie i wysokie czarne buty. Przy prawym boku jeźdźca szpicruta. Prawie połowę wysokości obrazu zajmuje błękitne niebo pokryte biało-szaro różowymi obłokami. U stóp wzgórza w pejzażu białe zabudowania z wieżą nakrytą spiczastym czerwonym hełmem. Obraz wykonany na płótnie olejem, powstał w 1 poł. XIX w. Przejęto po Potockich w 1944 r.

Cyprian Biernat