Pasja Chociwelska - figura Chrystusa Ukrzyżowanego

Figura Chrystusa Ukrzyżowanego stanowi centralną część grupy Ukrzyżowania, nazywanej ze względu na pochodzenie Pasją Chociwelską. Grupy Ukrzyżowania nawiązują do kulminacyjnego momentu męki Chrystusa i są jednym z najpopularniejszych przedstawień w sztuce średniowiecza. Początkowo złożone były z figur Jana i Marii ustawionych po bokach krucyfiksu. Rozbudowane o kolejne postaci wymieniane w ewangeliach są typowe zwłaszcza dla religijności późnego średniowiecza. Wielofiguralne grupy postaci naturalnych lub ponadnaturalnych rozmiarów przybliżały wydarzenia z góry Golgoty. Pozwalały przeżywać i doświadczać Mękę Pańską na sposób niemal rzeczywisty. Wzmagały tym samym doznania współcierpienia podczas osobistej refleksji, a także w czasie misterium paschalnego celebrowanego w liturgii eucharystycznej.

Pasja Chociwelska była złożona z pięcioosobowej grupy figur. Do dziś przetrwała w postaci figury Ukrzyżowanego Jezusa i „Złego” łotra. Stanowi czołowe dzieło warsztatu zachodniopomorskiego o proweniencji południowoniemieckiej, nazywanego warsztatem Mistrza Pasji Chociwelskiej. Licznie zachowane dzieła tego warsztatu reprezentują jeden z głównych nurtów sztuki schyłkowego okresu epoki średniowiecza na terenie Pomorza Zachodniego. Naturalizm postaci, precyzyjność i poprawność oddawania szczegółów anatomicznych to wpływ rozwijającej się już sztuki nowożytnej. Budowanie emocji i dynamiki przedstawień poprzez gesty i mimikę wyrazistych twarzy to inne cechy charakterystyczne tych zabytków.

Kinga Krasnodębska