Kabłączek skroniowy
1055 — 1100
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Wczesne średniowiecze na Pomorzu
Srebrny naszyjnik odkryty w 1886 roku w nieznanych okolicznościach na tzw. Górze Zbójców w pobliżu Połczyna-Zdroju, pow. świdwiński. Jest częścią skarbu złożonego ze srebrnych monet i ozdób umieszczonych w naczyniu glinianym przykrytym kamieniem. Depozyt zawierał pierwotnie 215 monet oraz ozdoby całe i we fragmentach. Do dziś z całego skarbu zachowały się jedynie 3 dirhamy arabskie, naszyjnik i ułamki nierozpoznanych ozdób. Skarb jest datowany na X stulecie.
Naszyjnik spleciono z pięciu par drutów owiniętych wokół siebie. Końcówki są rozklepane w owalne, niezdobione płytki. Jedną z nich zakończono haczykiem, końcówka drugiej jest ułamana. W części środkowej druty są skręcone luźniej, co powoduje, że obręcz jest w tym miejscu grubsza.
Naszyjniki we wczesnym średniowieczu wyrabiano najczęściej ze srebra, rzadziej z brązu. Wykonywano je z drutów na kilka sposobów, od gładkiego pojedynczego o przekroju okrągłym lub czworokątnym, niekiedy rozklepanym w taśmę, poprzez okazy skręcane z dwóch lub trzech, aż po ozdoby splecione z kilku par drutów – od dwóch do ośmiu. Najprostsze naszyjniki miały końce wygięte w oczko i haczyk, natomiast końcówki bardziej rozbudowanych rozklepywano w owalne lub romboidalne płytki zakończone esowatym haczykiem i łezkowatym uszkiem. Niektóre były ozdabiane.
Ewa Górkiewicz-Bucka
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 12.3 cm, szerokość: 13.3 cm
Rodzaj obiektu
naszyjnik, biżuteria
Technika
owijanie, kucie
Tworzywo / materiał
srebro
Pochodzenie / sposób pozyskania
przekaz
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1055 — 1100
Muzeum Narodowe w Szczecinie
951 — 1000
Muzeum Narodowe w Szczecinie
951 — 1000
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna