Kabłączek skroniowy
1055 — 1100
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Wczesne średniowiecze na Pomorzu
Zawieszka srebrna ze skarbu odkrytego podczas prac rolnych w 1859 roku w Kurowie, pow. koszaliński jest elementem skarbu srebrnych monet i ozdób z końca X wieku umieszczonych w naczyniu glinianym. Okrągła zawieszka została wycięta ze srebrnej blaszki wraz z niewielkim występem zawiniętym w rurkowate uszko. Po jednej stronie jest zdobiona trzema guzkami obwiedzionymi srebrnymi granulkami. Na każdym z guzków znajdują się po trzy granulki. Pomiędzy nimi widnieje ornament geometryczny wykonany w technice granulacji.
Zawieszki tego typu należą do ozdób rzadko odkrywanych, najczęściej w północnej Polsce. Swoją formą przypominają wisiorki brakteatowe rozpowszechnione, poza Norwegią, w Skandynawii od X wieku. Pomorscy wytwórcy utrzymali okrągłą formę tych ozdób, nadając im zachodniosłowiańską ornamentykę w postaci guzków i granulacji. Odkrywane są najczęściej w skarbach datowanych na X–XI wiek. Z uwagi na obszar występowania w strefie nadbałtyckiej można przypuszczać, że okrągłe zawieszki srebrne z terenu Pomorza są efektem kontaktów kulturowych, przyswajania obcych wzorców i dostosowywania ich do własnych upodobań estetycznych.
Ewa Górkiewicz-Bucka
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 2.7 cm
Rodzaj obiektu
zawieszka, biżuteria, ozdoba
Technika
filigran, granulacja, cięcie, kucie
Tworzywo / materiał
srebro
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1055 — 1100
Muzeum Narodowe w Szczecinie
951 — 1000
Muzeum Narodowe w Szczecinie
966 — 1100
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Okręgowe w Toruniu
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna