Pochewka grzebienia

Zachowana w całości pochewka grzebienia jednostronnego pozyskana została podczas wieloletnich badań archeologicznych prowadzonych w obrębie wykopu nr VI w kwartale nr 5 szczecińskiego Podzamcza. Było to pewnego rodzaju etui, które miało chronić szczególnie narażone na uszkodzenia, delikatne zęby grzebieni jednostronnych. Przy założonej pochewce wsuwały się one w przestrzeń pomiędzy okładzinami.

Prezentowany obiekt zbudowany został z dwóch okładzin o kształtach wydłużonych prostokątów o prostych bokach, ułożonych równolegle względem siebie i umocowanych do dwóch bocznych płytek za pomocą czterech nitów wykonanych ze stopu miedzi. Boczne płytki częściowo wchodzą w odstęp pomiędzy okładzinami, wyznaczając w ten sposób szerokość przestrzeni na grzebień, a częściowo wystają poza ich końce. Jedną ich krawędź wyrównano z krawędzią grzbietową pochewki, a druga nieco wystaje. Na tych wystających odcinkach umocowano dodatkowo krótkie fragmenty kolejnych okładzin, zrównanych z jednej strony z okładzinami głównymi, a z drugiej z krawędziami wewnętrznymi płytek. Wyznaczały w ten sposób długość grzebieni, które mogły zostać schowane w pochewce. Płytki posiadają koliste otwory do umocowania grzebienia w pochewce, a ich zakończenia zdobione są czterema nacięciami biegnącymi przez całą szerokość. Okładziny ozdobiono przy krawędziach dwoma rzędami kolistych oczek z zaznaczonymi środkami. Po zakończeniu montażu całość wypolerowano w celu usunięcia śladów poprodukcyjnych, co podniosło walory wizualne pochewki. Wszystkie elementy wykonane zostały przez sprawnego wytwórcę – dysponującego dużym doświadczeniem oraz specjalistycznymi narzędziami – z poroża jeleniowatych.

Sławomir Słowiński