Stettin. Partie an der Baumbrucke (untere Stadt) | Szczecin. Partia (część) na moście Kłodnym (dolne miasto)

Prace artystów działających w Szczecinie w 2. połowie XIX wieku dokumentowały zmiany zachodzące w nadodrzańskiej zabudowie, w tym także w przeprawach mostowych. Jedną z nich był Most Kłodny łączący lewobrzeżny Szczecin z rzeczną wyspą Łasztownią, zbudowany na przełomie XV/XVI wieku. W 1731 roku został przebudowany na zwodzony, a ostatni generalny remont modernizujący ruchome przęsło przeprowadzono w 1873 roku. W latach 1907–1909 powstał nowy, 121-metrowy stalowy Most Kłodny, którym zastąpiono dotychczasowy drewniany. Projekt architektoniczny wykonał szczeciński radca budowlany Wilhelm Meyer-Schwartau (1854–1935). W kolejnych latach poprowadzono przez most linię tramwajową i trakcję elektryczną. Po zniszczeniach wojennych nigdy nie został odbudowany. Kolorowany akwarelą drzeworyt z widokiem Szczecina od strony Łasztowni na wprost drewnianego Mostu Kłodnego, stworzony przez Adolfa Georga Clossa (1840–1894) i Hansa Bartelsa (1856-1913) został wydany w 1881 roku. A. Closs pochodził ze Stuttgartu i z miastem tym związał całe swe życie. Był drzeworytnikiem i uważano go za jednego z najlepszych niemieckich grafików reprodukcyjnych. W Stuttgarcie prowadził Instytut Ksylograficzny, w którym wykonywano ilustracje do publikacji geograficzno-krajoznawczych. Ilustracje te tworzone były według kompozycji m.in. H. Bartelsa. Ten pochodzący z Hamburga syn rosyjskiego urzędnika państwowego studiował malarstwo w Hamburgu, Düsseldorfie, Berlinie i specjalizował się w motywach morskich oraz scenach z życia rybaków. Był jednym z wiodących niemieckich malarzy akwareli. W 1891 roku mianowano go profesorem malarstwa. Drzeworyt z Mostem Kłodnym umieszczono w publikacji Küstenfahrten an der Nord- und Ostsee napisanej przez niemieckiego powieściopisarza Edmunda Hoefera (1819–1882).

Małgorzata Peszko