Wazonik (pot-pourri)

Najmniejsza z garnituru waz kominkowych, składającego się z 5 elementów – jednej dużej wazy, dwóch średnich i dwóch mniejszych. Łączy je wspólna kolorystyka i motywy dekoracyjne, a różni wielkość oraz kształt odpowiedni dla każdej pary oraz pojedynczej wazy środkowej. Dekoracje i forma odpowiadają gustowi klasycystycznemu końca XVIII wieku – pojawiają się na nich elementy inspirowane starożytnością – podstawy zdobi grecki meander, uchwyty uformowano w kształt głów faunów, a girlandy tworzą liście lauru. Fascynacja antykiem widoczna jest szczególnie w dekoracyjnych medalionach na brzuścach waz, w których pojawiają się głowy starożytnych Greków. Na kilku podobnych egzemplarzach z innych kolekcji europejskich opatrzone zostały podpisami, których w komplecie wilanowskim nie dodano. Tak skomponowany garnitur, czyli komplet waz, mógł być przeznaczony do dekoracji gabinetu czy też biblioteki.

Sam głęboki naszkliwny granat waz, nazywany „bleu du roy” lub „bleu royal” inspirowany jest porcelaną francuską. Wazy powstały w okresie, kiedy fabryka miśnieńska osłabiona po wojnie siedmioletniej i świadoma coraz większej popularności porcelany z Sèvres silnie wzorowała się na produkcji konkurencji. Jednak naczynia sewrskie oprawiane były często w precyzyjnie cyzelowany brąz złocony, który Miśnia imituje w swoich wazach, wykorzystując porcelanę pokrytą złotem – nie uzyskując subtelności i precyzji ornamentu możliwych do uzyskania w metalu.

W Wilanowie komplet znajdował się z pewnością już w roku 1832, spisany w inwentarzu jako „Wazoników porcenellowych z Biustami Granatowych z pokrywkami pozłacanych różney wielkości 5”. Komplet pojawia się także na grafice w albumie Skimborowicza, gdzie odnaleźć go możemy w tak ważnym pomieszczeniu jak Antykamera Króla.