Tacka do sznurów haczykowych

W zbiorach rybackich Działu Etnografii Pomorza Muzeum Narodowego w Szczecinie znajduje się drewniana tacka w kształcie płytkiej niecki.

Tacka pochodząca z 1. połowy XX wieku wykorzystywana była przez jednego z nowowarpieńskich rybaków do przechowywania sznurów haczykowych. Sznury Haczykowe były popularnymi na Pomorzu narzędziami do połowów na wodach śródlądowych i morskich. Jak sama nazwa wskazuje, składały się z długiego sznura oraz przymocowanych do niego krótszych sznurków zakończonych haczykami. Zależnie od gatunku ryb, które poławiano, sznury umieszczano na różnej głębokości i używano różnej wielkości haczyków.

Prezentowana tacka wyposażona jest w drut zamontowany poprzecznie na jednym z jej końców, który służył do zaczepiania haczyków.

Z użyciem podobnych tacek, przypominających wyglądem ograniczone z trzech stron niewysokimi ściankami szufle, transportowano na miejsce połowu poukładane sznury, często już z założoną przynętą. W trakcie połowu, znajdujący się w łódce rybak, stopniowo wyrzucał sznury bezpośrednio z tacki do wody.

Wśród rybaków pomorskich, przed drugą wojną światową, tacki do sznurów były w powszechnym użyciu.

Agnieszka Słowińska