Potocka Marianna z Lubomirskich - portret

Obraz stanowi pendant do Portretu hrabiego Antoniego Protazego Potockiego Józefa Grassi’ego z kolekcji wilanowskiej (nr inw. Wil.1192). Przedstawia Mariannę Elżbietę z książąt Lubomirskich hrabinę Potocką (ok. 1760-1810), córkę generała-lejtnanta wojsk rosyjskich Kaspra Lubomirskiego herbu Szreniawa (1724-1780) i Barbary z Lubomirskich (ok. 1744-?). Marianna Lubomirska poślubiła hrabiego Antoniego Protazego („Prota”) Potockiego herbu Pilawa (1761-1801), wojewodę kijowskiego (a ponadto: bankiera i przemysłowca), któremu urodziła jedyną córkę Emilię. Na przełomie lat 1792/93 rozwiodła się z Protem Potockim; była następnie żoną dwóch generałów wojsk rosyjskich: Waleriana Zubowa oraz Teodora Uwarowa.

Została sportretowana w pozycji stojącej, w półpostaci (skręt 3/4 w prawo), na tle pejzażu z elementem architektonicznym. Na głowie nosi jasny zawój, spod którego wysuwają się kręcone pukle włosów. Jest ubrana w głęboką wydekoltowaną suknię w jasnych barwach, z tiulowym wykończeniem, przewiązaną szarfą, związaną dekoracyjnie na biodrze. Na ramiona ma narzucony szal. Malarz przedstawił hrabinę w dość swobodnej pozie, z założonymi na krzyż rękami, które opiera na postumencie.

W końcu XIX w. dzieło było przypisywane Giovanni’emu Battiście Lampi’emu I (zwanemu także Starszym; 1751-1830). Prawdopodobnie replika lub kopia tego obrazu znajdowała się w 1898 r. posiadaniu Gustawa Soubise-Bisiera, eksponowana na wystawie retrospektywnej nieżyjących malarzy polskich w Salach Redutowych w Warszawie (uwzględniona w katalogu).

Marianna z Lubomirskich Potocka; Antoni Protazy („Prot”) Potocki; Walerian Zubow; Teodor Uwarow; Józef Grassi; Giovanni Battista Lampi I (Starszy); historyczna kolekcja wilanowska.

Agnieszka Woźniak-Wieczorek