Szafka kątowa

Jedna z pary niskich szafek kątowych z dwoma jednoskrzydłowymi drzwiczkami [zamykanymi na zamki] wspartych na czterech nóżkach (trzy z przodu, jedna z tyłu). Autorstwo przypisywane przez analogię do drugiej szafki z kompletu sygnowanej pod marmurowym blatem wybitym monogramem IMC. W jej wnętrzu znajdują się dwie półki. Przód szafki jest lekko sfalowany symetrycznie w stosunku jego osi. Na wierzchu profilowany blat z czerwonego marmuru dopasowano kształtem do wybrzuszeń przedniej ścianki. Przód szafki fornirowany orzechem. Skrzydła drzwiczek zdobione są intarsją; ciemnymi, pasami forniru w układzie geometrycznym, z  rombem wpisanym w prostokąt. Boczne krawędzie szafki i  dolny gzyms dekorowany żłobkowaniem z mosiężną listwą. Drzwiczki dekorowany plakietkami z brązu. Narożniki drzwiczek akcentują plakiety w formie trójkątnych kompozycji: owalnego medalionu z perełkowaniem ujętego stylizowanymi liśćmi akantu. Na przedniej nodze na osi szafki rozeta z liści akantu, na bocznych nogach rozety o uproszczonej kompozycji stylizowanego kwiatu wielopłatkowego.

Francuskie szafki kątowe fornirowane orzechem, zdobione brązami ks. Izabela Lubomirska przeznaczyła przed 1793 do wyposażenia narożnych gabinecików apartamentów królewskich pałacu wilanowskiego. Opisywana szafka znajdowała się w Gabinecie Zwierciadlanym królowej. Kilka lat później przekazana została wraz z innymi meblami i całym pałacem córce księżny Aleksandrze Potockiej i jej mężowi Stanisławowi Kostce Potockiemu twórcom muzeum w Wilanowie.

AK

apartament ks. I. Lubomirskiej, wilanowska kolekcja, warsztat francuski, meble szafkowe