Spódnica qun

Stosowane w tkaninach chińskich ściegi były zróżnicowane w zależności od elementu kompozycji, do których zostały użyte, a ich precyzja umożliwiała ukazanie zarówno ludzi, zwierząt, jak i budowy kwiatów czy detali architektonicznych. Ściegi hafciarskie zastosowane we właściwy sposób podkreślały lekkość ptasich piór, delikatność płatków kwiatów czy skrzydeł motyli. W pracach chińskich hafciarek i hafciarzy znajduje odbicie podziw dla przyrody, a także dla tego co rzeczywiste i fantastyczne. Nauczyli się oni tak łączyć różne rodzaje haftów, by uzyskać efekt jak najbardziej zbliżony do ideału – samej natury.

Spódnice kobiet narodowości Han składały się z dwóch prostokątnych pasów, które stanowiły przód i tył spódnicy oraz części plisowanej po bokach. Był to element stroju kobiet zamężnych. Młodsze kobiety nosiły spódnice w żywszych kolorach, natomiast starsze stosowały kolory stonowane i ciemne. Noszono je pod krótkimi szatami, dlatego dekorowane haftem były dolne części spódnic. Motywami dekoracyjnymi były kwiaty owoce, zwierzęta (zarówno mityczne, jak i realne). Ich symbolika wiązała się z kobiecym pięknem, elegancją, miłością i wiernością małżeńska, płodnością, a także długim życiem w szczęściu i dobrobycie. W tym przypadku spódnica z zielonego jedwabiu haftowana jest w kwiaty peonii (symbole kobiecego piękna) na ulistnionych gałązkach oraz w motyle (symbole wdzięku, szczęścia z małżeńskim włącznie i miłości) oraz nietoperze (symbole szczęścia).

Katarzyna Paczuska