Święty Mikołaj [Święty Mikołaj Cudotwórca]
Ikona
początek XX w.
Muzeum – Zamek w Łańcucie
Jest częścią kolekcji: Ikony
Zestawianie kilku wizerunków na jednym podobraziu należy do wschodniej tradycji. Na terenach Rusi ikony takie pojawiły się przypuszczalnie pod koniec XIV w., najstarsze znane przykłady pochodzą z XV w. z Nowgorodu Wielkiego. Zazwyczaj zestawiano szczególnie czczone, cudami słynące wizerunki Bogurodzicy, ilustrowano święta, świętych orędowników w konkretnych potrzebach lub sceny ewangeliczne. Najważniejszym wizerunkiem na prezentowanej ikonie jest Zmartwychwstanie Chrystusa, umieszczone w środkowym polu górnego pasa. Temat ten, jako wydarzenie nie mające historycznych świadków, był na wschodzie chrześcijaństwa od wieków obrazowany pośrednio, zazwyczaj przez poświadczony w proroctwach i Listach Apostolskich wizerunek Zstąpienia Chrystusa do Otchłani. Po lewej stronie umieszczono jeden z najważniejszych w rosyjskim prawosławiu wizerunek Bogurodzicy z Dzieciątkiem – Kazańskiej Hodigitrii; po prawej powszechnie adorowany patron w każdej życiowej potrzebie – św. Mikołaj Cudotwórca. W środkowym pasie umieszczono wizerunek Archanioła Michał w otoczeniu czterech świętych, a w dolnym – trzy postacie, z których wyróżnia się św. Jerzy w zbroi na koniu – pogromca legendarnego smoka. Ślady nadpalenia na obrazie i złuszczenia malatury wskazują na intensywność używania domowej ikony.
Teresa Bagińska-Żurawska https://orcid.org/0000-0002-9243-3967
Autor / wytwórca
Rodzaj obiektu
ikony
Technika
tempera, pozłotnictwo
Tworzywo / materiał
drewno, zaprawa kredowa, tempera, srebro
Pochodzenie / sposób pozyskania
decyzja administracyjna
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum - Zamek w Łańcucie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
początek XX w.
Muzeum – Zamek w Łańcucie
XIX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
XVII/XVIII wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna