Przejdź do menu głównego
Przejdź do wyszukiwarki
Przejdź do treści
Mapa serwisu

EN

Zaloguj się

Filtry

Era

Wiek Rok

Era

Wiek Rok

Data od:

Era

Wiek:

—+

Rok:

—+

Data do:

Era

Wiek:

—+

Rok:

—+

Inne systemy periodyzacji:

Twoje kryteria wyszukiwania:

Fraza: religia (wierzenia)

Obiekty

24

Sortowanie

plik PDF
plik CSV

rzeźba - Ujęcie lewego boku. Figura przedstawiająca mężczyznę stojącego na nogach ugiętych w kolanach. Głowa duża, zaokrąglona, oczy duże, ze źrenicami, wyraźnie zaznaczona bródka.

płaskorzeźba ołtarzowa - ujęcie z przodu; Płaskorzeźbiona płyta o kształcie stojącego prostokąta przedstawia grupę postaci stłoczonych przy sarkofagu na tle skalistego pejzażu. Centrum obrazu stanowi ciało Chrystusa składane do sarkofagu ustawionego w poprzek na pierwszym planie. Całun z ciałem dźwigają mężczyźni stojący po lewej stronie - Józef z Arymatei i Nikodem, z których jeden stoi przed grobem i ukazany jest tyłem w trzech czwartych. Tors noszący ślady męki podpiera stojąca po prawej stronie za sarkofagiem matka Ukrzyżowanego, czule obejmując jego głowę. Obok stoi jedna z Marii ocierając chustą zapłakaną twarz. Pozostałe postaci ukazane są z tyłu i powyżej. Sugestywne gesty i spojrzenia budują nastrój żałobnej sceny. Szaty modelowane światłocieniowo są obficie złocone.

Złożenie do grobu

płaskorzeźba ołtarzowa

warsztat szczeciński

1510 — 1520

Muzeum Narodowe w Szczecinie

stela kamienna - Ujęcie przodu skosem w lewą stronę. Płaskorzeźba jest wykonana techniką reliefu wklęsłego w bloku granitowym o kształcie wysokiego prostokąta zwieńczonego nieco asymetrycznym łukiem. Płyta jest pęknięta poprzecznie około połowy wysokości. Wizerunek postaci ludzkiej jest schematyczny, zgeometryzowany. Postać jest ukazana en face. Głowa, o zarysie migdałowatym z wydłużoną brodą, jest osadzona na smukłej szyi i ma wyrzeźbione jedynie niektóre detale twarzy: punktowo zaznaczone oczy, U-kształtny nos oraz słabo widoczne usta. Kończyny górne są opuszczone i kończą się powyżej stóp dłońmi o wyraziście zaznaczonych palcach. Kończyny dolne są podkurczone z kolanami podciągniętymi nieco powyżej barków, zakończone stopami.

Stela kamienna

nieznany

wczesne średniowiecze

Muzeum Narodowe w Szczecinie

przedmiot religijny i obrzędowy - Ujęcie z przodu w pionie. Gliniana grzechotka w kształcie jajka, pokryta barwnym szkliwem.

Grzechotka-pisanka

nieznany

wczesne średniowiecze

Muzeum Narodowe w Szczecinie

przedmiot kultowy, figurka - Ujęcie lewej strony w pionie. Figurka drewniana przedstawiająca konia z realistycznie zaznaczonym łbem i szyją.

Figurka zoomorficzna

nieznany

wczesne średniowiecze

Muzeum Narodowe w Szczecinie

przedmiot kultowy, figurka - Ujęcie z przodu. Figurka drewniana przedstawiająca postać ludzką wyrzeźbioną na okrągłym w przekroju kołku.

Figurka antropomorficzna

nieznany

wczesne średniowiecze

Muzeum Narodowe w Szczecinie

przedmiot kultowy, figurka - Ujęcie prawego boku z góry. Drewniana figurka antropomorficzna jednotwarzowa, ze schematycznie zaznaczonymi kończynami, tzw. idol, została wyciosana z jednego kawałka drewna.

Figurka antropomorficzna

nieznany

1100 — 1200

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Drewniana figurka z dużą głową i wąskimi oczami - Ujęcie z lewej strony; mała drewniana figurka antropomorficzna. Głowa duża zaokrąglona. Wąskie oczy. Rysy, ręce wydobyte z bryły drewna płytkimi cięciami. Brak nóg.

Drewniana figurka postaci ludzkiej z włosami podniesionymi na czubku głowy - Ujęcie z prawej strony; mała drewniana figurka przedstawiająca postać ludzką w sposób schematyczny, z włosami podniesionymi do góry na czubku głowy. Forma zgeometryzowana.

Drewniana figurka ptaka na cokole z postaci ludzkich - Ujęcie z lewego boku. Drewniana figurka ptaka ze skrzydłami ułożonymi wzdłuż tułowia, stojącego na głowach zwróconych do siebie plecami pięciu postaci ludzkich. Postaci, tworzące cokół, przedstawione statycznie, w formie zgeometryzowanej.

rzeźba - Ujęcie z prawego boku; Figura - postać przodka. Figura antropomorficzna, sylwetka smukła, wydłużona. Ręce krótkie, dłonie ułożone nad pępkiem. Twarz schematyczna w stylu dogońskim. Szerokie biodra. Związana z kultem przodków.

Drewniana figurka kobiety z laską - Ujęcie z lewego boku. Drewniana figurka kobiety w pozycji stojącej. W prawej dłoni trzyma laskę. Uszkodzona lewa dłoń. Całość pokryta drobnymi wzorami łącznie z włosami upiętymi w kok.

Drewniana figurka postaci siedzącej na stołku - Ujęcie z lewego boku; postać siedząca na stołku. Części ciała i twarz schematyczne, zaznaczone płytkimi nacięciami. Figura statyczna.

rzeźba - Ujęcie lewego boku. Figura antropomorficzna. Rysy zatarte, widoczna broda, wypukłe, okrągłe oczy. Korpus wydłużony, ręce przylegające do tułowia. Pośladki zaokrąglone. Postać stoi na małym, zaokrąglonym cokoliku.

rzeźba - Ujęcie z prawego boku; Figura - postać kobiety. Postać w pozycji siedzącej. Ręce oparte na kolanach. Na głowie naczynie. Bardzo uwydatniony pępek. Znacząco płaska twarz.

fetysz - Ujęcie z przodu. Drewniana rzeźba z elementami żelaznymi.

Piękna Madonna - Ujęcie z przodu skosem w lewo; Rzeźba pełnoplastyczna wykonana z dwóch bloków alabastru. Przedstawia stojącą Marię z Dzieciątkiem. Niska sylwetka Marii upozowana jest na kształt litery „S”, w lekkim kontrapoście. Postać ubrana jest w długą białą suknię i obszerny złocony płaszcz, którego fragment przerzucony przodem układa się w dwie wydatne festonowe fałdy. Gęsto udrapowane szaty modelowane są miękko. Maforium, tylko częściowo zasłaniające falujące włosy Marii, opada na ramiona. Długie, szczupłe palce uniesionych dłoni Marii podtrzymują leżące przy Jej piersi nagie Dzieciątko trzymające oburącz jabłko. Charakterystyczne łagodne rysy postaci: okrągłe głowy, płaskie szerokie twarze o pełnych policzkach, wypukłych oczach, wąskim nosie i drobnych ustach w lekkim uśmiechu, a także włosy Dzieciątka ułożone w stożkowe loczki przylegające do głowy. Tylna część figury opracowana schematycznie. Szczyt głowy Marii ścięty ku tyłowi, gładko opracowany, z centralnym otworem. Części figury łączą się za pomocą szerokiego drewnianego trzpienia.

Piękna Madonna

warsztat wirtemberski

około 1440

Muzeum Narodowe w Szczecinie

naczynie, rzeźba - Ujęcie z przodu. Drewniane, okrągłe naczynie o kształcie kielichowym na krótkiej, okrągłej nóżce z przykrywką. Całość ozdobiona wzorami geometrycznymi w postaci płytkich nacięć.

przedmiot ceremonialny, przedmiot religijny i obrzędowy, fetysz - Ujęcie z przodu. Łańcuch składający się z licznych, połączonych ze sobą żelaznych ogniw. Rozdwaja się na końcu tworząc literę Y. Ozdobiony pierścieniami z podwójnym wisiorkiem o trapezowatym kształcie, kamiennym i żelaznym paciorkiem oraz otwartym, żelaznym walcem.

biżuteria, bransoleta - Ujęcie z przodu. Zamknięta, kolorowa bransoleta z wisiorkiem. Na bawełnianym sznurku znajduje się wiele różnych elementów: żelazne ogniwa, szklane i kamienne paciorki o różnych rozmiarach i kolorach, muszelki kauri. Do bransolety dołączono wisior składający się z kilkunastu elementów naniesionych na bawełnianą nić: czerwonych paciorków o różnych kształtach, dużego, okrągłego, płaskiego i żółtego paciorka oraz większej muszli.

strój świąteczny - Ujęcie z przodu. Bawełniana, beżowa o trójkątnym kształcie czapka, uszyta z wąskich pasków tkaniny. Czubek oraz jej boki ozdobiono zawieszonymi na bawełnianym sznurku podwójnymi bawełnianymi pomponami. Wewnątrz podszyta dodatkową warstwą materiału - bawełnianą podszewką, która tworzy cztery kieszonki.

bransoleta, biżuteria - Ujęcie z góry. Zamknięta, żelazna, okrągła bransoleta z trzema pętelkami do których przymocowane są żelazne wisiorki w kształcie trapezu.

biżuteria, bransoleta - Ujęcie z tyłu z góry. Otwarta, żelazna, okrągła bransoleta ozdobiona nacięciami w postaci pionowych linii oraz wgłębieniami w kształcie maleńkich kropek. Zamknięcie bransolety w formie szpary.

relikwiarz św. Korduli - Ujęcie z przodu. Relikwiarz św. Korduli to owalna szkatuła wykonana z 22 płytek z poroża łosia zdobionych w skandynawskim stylu Mammen, którego głównym motywem był element poskręcanych bestii w towarzystwie wątków roślinnych, stosowany od połowy X do połowy XI wieku. Płytki połączono ze sobą za pomocą pozłacanej miedzianej taśmy, której zwieńczenia mają postać smoczych łbów. Dno relikwiarza wykonano z drewna dębowego, a stało ono na sześciu brązowych nóżkach.

Relikwiarz św. Korduli – kopia

nieznany

951 — 1050

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Znaleziono 24 obiektów

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

Anuluj

0/500

strona główna

Ustawienia prywatności

Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.

Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.

Zarządzaj plikami cookies:

Data od:

Era

Wiek:

—+

Rok:

—+

Data do:

Era

Wiek:

—+

Rok:

—+

asd