Fotel L.XVI

Klasyczny fotel typu „foteuil medaillon” na czterech zwężających się ku dołowi nóżkach. Poręcze częściowo tapicerowane zakończone niewielką wolutą. Ich lekko wygięte podparcia stanowią jedność konstrukcyjną z przednimi nogami. Powierzchnia polichromowana biało stanowi tło dla rzeźbionych i złoconych dekoracji. W oparciu pleców motyw nieco rozsuniętych, połączonych perełek; na bokach i przodzie kargi kampanule, w kanelowanych oparciach poręczy i nogach motyw astragalu. Oparcie pleców, siedzisko i poręcze tapicerowane, pokryte współczesną tkaniną.

Fotel należy do kompletu mebli stanowiących wyposażenie pokoi nowo wybudowanego przez ks. Izabelę Lubomirską (1736-1816) w 1780 r. apartamentu - Łazienki pałacu Wilanowskiego. W skład zachowanego kompletu wchodzi łoże, 2 kanapy, szezlong, 11 foteli i 2 ekrany. Inwentarz z 1793 r. lokalizuje fotelik w Gabinecie nowo wymurowanym i był wtedy pokryty mantyną w różne kolory - jedwabną wielobarwną materią, tą samą jaką użyto do pokrycia dalszych 7 foteli, szezlongu i kanapy z tego garnituru oraz do dekoracji ścian Gabinetu. Poduszki tapicerki fotela obszyte były jedwabną koronką. W kolejnych latach tkanina obiciowa fotela zmieniała się, za każdym razem dostosowując dekorację do obicia ścian; aksamitem karmazynowym, kwiecistym perkalem czy tkaniną w paski zielone i kwieciste.

AK

apartament ks. I. Lubomirskiej, ekspozycja muzealna, wilanowska kolekcja, warsztat polski, meble siedziskowe