Pozytywny negatyw, negatywny pozytyw

W swoich realizacjach Waldemar Wojciechowski (1958– ) posługuje się wieloma środkami wyrazu – uprawia malarstwo, fotografię, sztukę obiektu i instalacji, realizuje działania plenerowe. Jego twórczość charakteryzuje intelektualna dociekliwość, która w połączeniu z anarchizującą i pełną błyskotliwego poczucia humoru postawą artysty skutkuje zaskakującymi pracami. Wojciechowski bawi się w nich niejednoznacznościami sensów, łamie logiczne reguły i demaskuje potoczne sposoby myślenia i mówienia o świecie. Artysta eksponuje arbitralność oczywistych na pozór pojęć i związków między nimi, tropi dwuznaczności, analizuje paradoksy tkwiące w rzeczywistości i strukturach językowych, które tworzymy, by ją przedstawiać i opisywać. Paradoksy wizualizowane przez Wojciechowskiego są efektem pasji myślenia i próbami odkrycia innej struktury zjawisk wraz z ich alternatywnymi sensami.

Także w przypadku fotograficznego dyptyku Pozytywny negatyw, negatywny pozytyw (2012) Wojciechowski sięga po paradoks odwrócenia znaczeń i zabieg świadomego zaburzenia wyuczonych sposobów postrzegania świata. Poruszamy się tu w skomplikowanym układzie odniesień balansując pomiędzy pojęciami pozytywu i negatywu, nawiązujących do techniki fotografii analogowej oraz wartościujących sensów tych pojęć, wzmocnionych dodatkowo symbolicznymi znaczeniami bieli i czerni. Praca Wojciechowskiego wywołuje konsternację, artysta obraca na nice nasze poznawcze przyzwyczajenia, podobnie jak odwróceniu ulegają kolory na negatywowej kliszy.

Magdalena Lewoc