Kadzielniczka ze wzorem typu mille fleur

Trójnożna kadzielniczka została pokryta przez rzemieślnika wzorem mille fleur (z języka francuskiego: tysiąc kwiatów), złożonym z licznych drobnych kwiatów, nałożonych na siebie. Nazwa ta zaczerpnięta została z terminologii europejskiego rzemiosła artystycznego. Chińscy rzemieślnicy chętnie używali tego typu dekoracji do ozdabiania zarówno naczyń porcelanowych, jak i tych pokrytych emalią komórkową. Wzór mille fleur dawał im okazję do popisania się sprawnością w swym rzemiośle.

Pod koniec panowania dynastii Qing, w XIX stuleciu zaczęto produkować mniejsze dekoracyjne przedmioty emaliowane, co było związane z eksportem do Europy i Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Popyt na nie nasilił się zwłaszcza po Wojnach Opiumowych (1839–1842 i 1856–1860), kiedy to Zachód rozsmakował się w chińskich wyrobach metalowych. Ruszyła masowa produkcja na eksport, aby zaspokoić zachodnią klasę średnią i jej głód przedmiotów dekoracyjnych każdego rodzaju. Korpusy naczyń były wykonywane z lżejszej miedzi i jej stopów, tańszych i bardziej plastycznych. W latach siedemdziesiątych XIX wieku rozszerzyła się paleta barwna, dzięki rozwiązaniom, do których doszedł w Japonii niemiecki chemik Gottfried von Wagner (1831–1891). Od wieków Chiny eksportowały swoje rzemiosło na Zachód, ale wyroby emalii komórkowej były tylko jej niewielką częścią.

Katarzyna Paczuska