Widok Szczecina z lotu ptaka

Pierwsze widoki Szczecina z lotu ptaka powstały w XVI wieku. Perspektywiczne ujęcia pozwalały zawrzeć więcej informacji, ukazując całe miasto z przebiegiem ulic i najważniejszymi budowlami. Często były wykonywane na zamówienie książąt z pomorskiej dynastii Gryfitów. W XVII wieku prace tego typu, zamieszczane w dziełach krajoznawczo-geograficznych i historycznych, były już dokładniejsze, choć wciąż dalekie od wierności z rzeczywistą topografią. Ich twórcy korzystali z przedstawień miasta powstałych we wcześniejszych latach. Jednym z nich jest akwaforta Szczecina z lotu ptaka Petrusa Bertiusa (1565–1629), teologa, historyka i geografa, który od 1600 roku wydawał atlas Commentariorum rerum Germanicarum libri tres. Publikacja ukazała się w Amsterdamie i bazowała na mapach słynnego XVI-wiecznego kartografa i sztycharza Mercatora. Widok Szczecina umieszczony w publikacji Bertiusa był uproszczoną wersją grafiki wykonanej przez Fransa Hogenberga (przed 1535–1590), sztycharza, kartografa i wydawcę flamandzkiego oraz jego współpracownika Georga Brauna (1541 lub 1542–1622), niemieckiego teologa, geografa, kartografa i drukarza. Hogenberg wykonał miedzioryt, zaś Braun był autorem tekstu do niego. Grafikę umieszczono w wielotomowym dziele Brauna Civitates orbis terrarum, zawierającym mapy i opisy miast świata. Rycina Brauna i Hogenberga była pierwszym przedstawieniem Szczecina z całym układem urbanistycznym i okolicą. Główny nacisk położono na ukazanie zabudowy miasta. Pierwsza wersja tego dzieła została w niedługim czasie poprawiona, dzięki czemu zyskała na wiarygodności. Tę właśnie drugą wersję miedziorytu Brauna i Hogenberga z przedstawieniem Szczecina w swym dziele wykorzystał Petrus Bertius.

Małgorzata Peszko