Fibula

Wykonana ze srebra zapinka należy do grupy fibul z wysoką pochewką. Zapinka posiada niewielki guzek na zakończeniu kabłąka, który dodatkowo jest zdobiony dwoma karbowanymi pierścieniami znajdującymi się u nasady nóżki. Podobny trzeci pierścień umiejscowiony jest na kabłąku bezpośrednio nad sprężynką. Prezentowana fibula była jednym z zabytków wchodzących w skład wyposażenia grobu nr 36 na cmentarzysku we wsi Żalęcino, w powiecie stargardzkim. Datowana na okres wpływów rzymskich nekropolia była birytualna. Wynika to z faktu, że użytkująca ją ludność chowała tam zmarłych zarówno w obrządku szkieletowym jak i ciałopalnym. Grób nr 36 był grobem szkieletowym i zawierał poza prezentowaną fibulą także drugą zapinkę z brązu o odmiennej konstrukcji oraz ornamentowany grzebień rogowy.

Stanowisko nr 4 w Żalęcinie było badane wykopaliskowo w latach 1976-1979 przez zespół archeologów z Muzeum Narodowego w Szczecinie. Wcześniej jednak zostało częściowo zniszczone na skutek wydobywania żwiru i to wówczas odkryto pierwsze zabytki. 14 grobów szkieletowych i 1 pochówek ciałopalny, przebadanych w trakcie prac archeologów, datuje się na schyłek II i 1. połowę III wieku, co zgodne jest z datowaniem prezentowanej zapinki na przełom II i III wieku.

Bartłomiej Rogalski