Przestrzeń XII b

Konrad Jarodzki (1927–2021) to wybitny polski malarz, abstrakcjonista i surrealista, nestor wrocławskiego środowiska plastycznego a także architekt. Malarstwo studiował w latach 1949–1958 u Eugeniusza Gepperta (1890–1979) w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, architekturę zaś na Politechnice Wrocławskiej. Był współzałożycielem Grupy Wrocławskiej wraz z takimi artystami jak Józef Hałas (1927–2015), Jerzy Rosołowicz (1928–1982) i Janina Żamojtel (1931–2004) oraz innymi studentami i pedagogami PWSSP, skupionymi wokół Gepperta.

Jarodzki w 1991 roku został profesorem zwyczajnym Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, a w latach 1993–1987 pełnił funkcję jej rektora. Miał wpływ na wiele pokoleń twórców. Jako wykładowca znany był z otwartego podejścia do pracy ze studentami – wolno im było wszystko, jeśli tylko potrafili uzasadnić swoje działania. W jego pracowni powstała słynna grupa Luxus, której liderem był bratanek Jarodzkiego, Paweł. W 1986 roku Konrad Jarodzki założył biuro projektowe Archicom, które po transformacji systemowej w Polsce (1989/1990) miało silny wpływ na architekturę współczesnego Wrocławia. Był autorem kilkudziesięciu wystaw indywidualnych oraz uczestnikiem wielu prezentacji zbiorowych w kraju i za granicą, twórcą licznych nagradzanych projektów architektonicznych.

Praca Przestrzeń XII b z 1971 roku jest jedną z cyklu, w którym artysta eksperymentuje z malarstwem abstrakcyjnym, próbuje zmylić percepcję widza tworząc wyrafinowaną estetyczną strukturę o organicznym charakterze.

O swoich obrazach mówił: „Przestrzeń jest przedmiotem mojego malarstwa. Przez uzyskanie jak najbardziej sugestywnego złudzenia pragnę wyrazić ową nieprawdę, jaką jest zamiana ściany obrazu w otwarte okno obrazu. Zniknięcie obrazu jako przedmiotu i nadanie mu rangi stymulatora przeżyć, umożliwienie odbiorcy zapomnienia o sytuacji rzeczywistej, jaką jest: widz – przestrzeń – obraz i uwierzenie w sytuację nową: widz – przestrzeń – przestrzeń”.

Marlena Chybowska-Butler