Ze wsi

W zbiorach Muzeum Józefa Czechowicza znajduje się zbiór siedmiu listów autora Poematu o mieście Lublinie do Władysława Sebyły. List Czechowicza, wysłany z Lublina 10 grudnia 1932 roku, rozpoczyna tę korespondencję.

Prawdopodobnie Czechowicz nawiązał kontakt z adresatem korespondencji podczas studiów w Instytucie Pedagogiki Specjalnej w Warszawie w roku szkolnym 1928/1929.

Władysław Sebyła (1902–1940) studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Był związany z Kwadrygą, grupą poetycką występującą z hasłami poezji społecznej, czerpiącą też inspiracje z twórczości Norwida. W latach 1929–1931 pełnił funkcję redaktora organu grupy o tej samej nazwie. Wydał zbiory poezji: Pieśni szczurołapa (1930), Koncert egotyczny (1934) oraz Obrazy myśli (1938). Publikował w „Kwadrydze”, „Zecie”, „Pionie” oraz w dziennikach, w Polskim Radiu zaś prowadził audycje poświęcone nowościom poetyckim. Czechowicza uważał za „jednego z najwybitniejszych poetów młodego pokolenia, zupełnie samoistnego w stylu wypowiedzi i wyrazie poetyckim”.

Poeci nawiązali kontakty na polu redakcyjnym. Autor w błyskawicy drukował wiersze w „Kwadrydze”, razem z Sebyłą współpracował również z „Zetem”, pismem redagowanym przez Jerzego Brauna, które było poświęcone w dużej mierze filozofii narodowej i tak zwanej filozofii absolutnej Józefa Hoene-Wrońskiego, mesjanizmowi oraz tradycji romantycznej. O kontaktach Sebyły z Czechowiczem pisała Sabina Sebyłowa w książce Okładka z Pegazem (Warszawa 1960) oraz w szkicu Niedokończone wątki, zamieszczonym w tomie zbiorowym Spotkania z Czechowiczem. Autorka wspomina, że ostatnie spotkania poetów odbywały się najczęściej w „Zodiaku”, kawiarni otwartej na krótko przed wybuchem wojny przy ulicy Traugutta. Podobno Czechowicz i Sebyła, przewidując rychłą wojnę, umówili się, że w tydzień po jej zakończeniu spotkają się właśnie w „Zodiaku”. Niestety, tak się nie stało. Autor nuty człowieczej zginął w Lublinie 9 września 1939 roku, Sebyła rok później w Katyniu. Również warszawska kawiarnia, ulubione miejsce spotkań poetów, została zniszczona w czasie wojennej pożogi.